BÜTÜN GÜZEL HASLETLERİMİZ DİNİMİZDEN GELİYOR -

Bizde bir buçuk asırdır saçma bir batı hayranlığı vardı. Bu alçak ve haydut kıtayı birilerinin beynine nasılda sokmuşlar. Bize “en medeni” diye dayatılan Avrupa’nın İsviçre’sinden size iki örnek sunayım. Prof. Mehmet Çelik anlatıyor. “Ombusman” araştırması için İsviçre’ye gitmiştik. Boş zamanlarımızda şehri geziyorduk. Bir banliyö trenine bindik.  Tiren son istasyona geldiğinde bütün yolcular indiler, bizde inmek için ayağa kalktığımızda bir ihtiyar gözümüze takıldı. Adamcağız birkaç defa ayağa kalmak için hareket yapsa da gücü yetmedi Ben yanına yaklaştım koluna girdim ve inmesine yardım ettim. Aşağı inince şöyle uzun uzun yüzüme baktı. Türk’sünüz değil mi? dedi. Ben evet Türk’üz deyince. Belli belli. Bizimkiler katiyen yapmazlar. Eğer siz olmasaydınız ben bir görevlinin gelip beni indirmesini bekleyecektim diyor.”

Başka bir olay yine İsviçre’den. Birçoğunuz görmüşsünüzdür. Afrika’dan bir çocuk resmi. Kızgın güneşin altında çöl ortasında yere çökmüş açlıktan, susuzluktan, bitkin ölmek üzeredir. Hemen arkasında birkaç metre yakınında bir akbaba ölmesini bekliyor cesedini yiyecek. Akbabalarda bin kabiliyet vardır ölmek üzere olan bir canı iyi tanırlar ve etrafındaki yerini alırlar ki ilk ziyafete konabilsinler. Bu acıklı manzarayı kim, hangi gözlemci ne zaman çekti bilmiyorum. Ama bu sahne Dünya çapında yankı yapmış ve yılın resmi seçilmişti. Manzarayı seyrederken yüreklerimiz burkulmuş, gözlerimiz yaşarmış insanlığımızdan utanmıştık. O görüntüde halen Afrika’ya yardım yapanlarında sembol olarak kullanılır. İşte bu resmi piyasaya çıkıp dalgalandırdığından, İsviçre’de de gündemi belirliyor. O, akbaba önünde ölümünü bekleyen çocuğun cesedi de kullanılarak halka soruyorlar. İsviçre, Afrika’ya yardım etsin  mi etmesin mi? sonuç yardım etmesin şeklinde çıkıyor. Görüyor musunuz vicdanı? Görüyor musunuz medeniyeti? Ulan alçaklar, haydutlar, hırsızlar, eşkıyalar, Afrika’yı bu hale siz getirdiniz bee. Soydunuz, sömürdünüz, yıktınız, yaktınız öldürdünüz. Ne düzen bıraktınız ne de zenginlik. Adamları aç ve çaresiz bıraktınız. Şu anda ülkemizde Ramazanı yaşıyoruz. Medeni ve güzel ve de Müslüman ülkemizden içimizdeki ve dışımızdaki fakirlere, gariplere giden yardımları izliyorum da ülkemle, milletimle gurur duyuyorum. Somali’ye bir yardım gemisi gidiyordu. Uğurlama töreninde Kızılay Başkanımıza soruyorlardı “Bu gemide neler var – bu gemide on beş bin ton gıda ve yardım malzemesi var. Yani bin tır yükü kadar. Sadece bir gemiyle gönderilmedi. Arnavutluk’ta yardım kolilerin dağıtılmasını gördüm. Suriye yüzlerce tırın kalktığını görüyoruz. İçeride kendi fakirlerimize dağıtılanları takip etmek bilgi vermek mümkün değil. Evet, biz Müslümanız. Bizde iman var. Onun içinde bizde merhamet var. Yardım etme duygusu var. Alicenaplık var. M. Akif “Ne irfandır, veren ahlaka yüksekliği ne vicdandır./ Fazilet hissi insanda Allaha korkusundandır.” diyordu. Bütün güzel ahlakımız merhametimiz imanımızdan gelir. Batı medeniyetinin Allah belasını versin vesselam.  Saygılarımla.