Avrupa Birliği derdimiz -2- -

1970’li yılların sonuna doğru ülkücülerle komünistlerin kavgaları zirveye çıkmıştı. Her akşam haberlerinde on beş yirmi kişinin öldürüldüğünü öğreniyorduk. İşte bu kavgalardan birisi olarak Ankara’nın kenar mahallelerinde ülkücü arkadaşlar komünist hücre evi tespit ediyorlar ve bir akşam basıyorlar. İçeridekiler kaçıyor, baskıncılar ise oradaki komünist yayınları falan talan ediyorlar, bu arada da bir çuval Mark buluyorlar. Mark Almanların o zamanlar kullandıkları paraydı. Evlerine getirdikleri bu Markların sahte olduğunu düşünerek komünistlerin kalpazanlıkta yaptıklarını hesap ederek sobalarında yakıyorlar. Az bir para kaldığında da “Yahu biz bunları yakıyoruz ama sahici Mark olmasın…” diye yakmayıp kontrol ettiriyorlar. Birde ne görsünler. Meğer yaktıkları Marklarda sahte değil, sahici Mark imiş. Uzun zamandan beri düşünüyorum bir çuval para komünistlerin hücresinde ne arıyor. Bu kadar para işçilerden falan toplanamaz. Haraç falanda alınamaz. Peki bu parayı nereden buldular?..” Şimdiki kararım şudur. Alman devleti ta o zamanlardan Türkiye’mizin içerisindeki yıkıcı ve zararlı faaliyetleri destekliyordu. Para lazım olanlara para, silah lazım olanlara silah. Kimilerine akıl vererek, sıkışanları saklayarak, barındırarak Türkiye aleyhinde olanlara böylece destek oluyorlar, güç veriyorlar. Dostlukları bir bela, düşmanlıkları iki beladır. Bu durum sadece Almanya’ya mahsusta değildir. Avrupa Birliği’ne bağlı devletlerin az veya çok hepsi bu işin içerisindedirler.

Bizim için Avrupalıların düşmanlıkları çokta mühim değildir. Bize zarar veren tarafı içimizdeki köpekleridir. Yani Avrupa veya ABD’nin içimizden devşirdiği itler daha çok tehlikeli oluyor. Her bir komünist fraksiyonu kullanıyorlar. PKK’ya silah verip iç savaş çıkartmaya çalışıyorlar. PYD, YPG, DAEŞ hepsi de batı ajanlarının kurduğu desteklediği birer terör faaliyetidir. Dahası FETÖ de aynen gizlice teşkilatlandırdıkları bir acayip terör örgütüdür. Bütün bunlar tespit edilmiş birer zararlı unsurlar iken, birde yasal siyasi partiler mevcuttur onları ne yapacağız? Avrupa bizden bir şeyler istiyor, yavaşça seslendiriyor. Birde bakıyoruz gazete sayfalarında, televizyon ekranlarında ve de siyasi parti mahallelerinde gürül gürül yankı buluyor, buna ne diyeceğiz? Nasıl tedbir alacağız? Bana en ilginç geleni de Avrupa Birliği’nin bize sunduğu ilerleme raporunda “Türkiye’nin mega projelerinden rahatsızız…” ibaresidir. Bu ibareyi yazanlara o kadar kızgınım ki iki tokat çakasım geliyor. Yani bizim ilerlememizi istemiyorlar. İlginç ve vahim olan ise bu namussuz Avrupa Birliği’nin arzu ve isteklerini Avrupa’dan daha gür ve şiddetli bir şekilde savunan, onlara avukatlık ve tercümanlık yapanlar uşaklık ve köpeklik dediğin şey bu kadar içten ve açıktan yapılmaz ki yahu, değil mi? Avrupa’nın “MEGA projeler” dediği nedir? Köprüdür, barajdır, santraldir, hava alanıdır, yoldur, hız trenidir, boğaz tüp geçittir, ikinci boğazın açılmasıdır, nükleer santrallerdir. Bunlar olmazsa Türkiye kalkınır mı? Olursa da kalkınır, süper güç olur. Bu da batılı emperyalist, haydut dostlarımızı üzer. Tamam, onları üzerde bizim içimizdekilere ne oluyor? Onlar bu ülkenin insanı değil mi? Avrupa’nın emperyalist arzularını ve düşmanlıklarını savunmak bazılarına ne kazandırıyor. Türkiye hem dışardaki hem de içeridekilerle boğuşmak ve kazanmak mecburiyetindedir ve kazanacağız. DEVAM EDECEK.