BAŞÖRTÜMÜZÜ HAZMEDEMEYENLERE BİR KAÇ SÖZÜMÜZ VAR -

8 Kasım Lüleburgaz’ın kurtuluş merasiminde bir öğrencimiz sahneye başı örtülü olarak çıkmış ve şiir okumuş.

Bir kız öğrencinin başı kapalı olarak çıkmasını bir vatandaş hazmedememiş, protokolden kaçmış. Sonra da yoldaşlarının yanında açmış ağızını yummuş gözünü ağzına geleni söylemiş. Eh söylesin tabi. Bu ülkede “özgürlük” var söylesin söylemesine de biz de özgürüz. Bizimde söyleyeceklerimiz vardır. Bu zat bir partinin ilçe başkanıdır ve iktidar olmak istiyor. Biz de bu asırda olmasa bile önümüzdeki asırda iktidar olma ihtimalini düşünerek sözlerini ciddiye alarak cevap veriyoruz. Önce nereden başlayalım? Özgürlükten başlayalım mı? Bu “özgürlük” denilen şey nedir? Bu kelime birilerinin ismi olsun diye mi vazedilmiş?

Eğer bir ülke özgür ise orada herkes dilediğini giyer, ülke menfaatine dilediğini de söyler. Bir öğrencinin veya memurun ne giyeceğine sen mi karar vereceksin? Sen kimsin yahu? Kendini milli şef diktatörlüğünde mi yaşıyor sanıyorsun? Şiir okuyan kızımız yalancının söylediği gibi sekiz yaşında değil. İmam hatip talebesidir. En az on üç veya on dört yaşlarında. Ama isterse sekiz olsun onun da ne giyeceğine sen karar veremezsin, tamam mı? İsmet İnönü, hatıralarında “biz yazıyı Türk halkını İslam’dan tamamen koparmak için değiştirdik” diyor. Ama koparamadınız. Kara bahtınıza küsün, başaramadınız. Birinci dünya savaşı sonunda 1918’de ateşkes imzaladığımızda o günkü İngiliz başbakanı meclislerinde konuşuyor. “bu Türkleri şimdi yendik ama, bunlar geçmişte bir çobanla (Osman Bey) bir cihan imparatorluğu kurdular. Yarın yine aynısını yaparlar. Onun için bunların ruhlarını yenmeliyiz” diyor. Ruhumuz inancımızdır, imanımızdır, milli kültürümüzdür. Silemediniz, yok edemediniz. Balkan, birinci cihan ve istiklal harplerinde şehit olan, gazi olan dedelerimizin torunları büyüdü, dünyayı ve düşmanlarımızı keşfettiler. Artık işin başına geldiler. Ülkeyi okullarımızı ve her yeri yönetiyorlar. Bu milletin öz kültürünü silemediniz. Artık her yerde sizlerin istemediği kimseleri göreceksiniz.  Bu cumhuriyet sizin babanızın malı değildir. Haberleri izliyor musunuz? Ama hep Halk TV’den izlemeyin, biraz öbürlerine de bakın. Şehit cenazelerine bakın. Eşlerine, annelerine, babalarına bakın. Bu ülkeyi kimler koruyor görün. Bugün kim koruyorsa dünde kurtaranlar onlardı. Cumhuriyeti kuranlarda onlardı. Yani siz değilsiniz. Şarap kokanlar değil, barut kokanlardır. Son şehit kaymakamımızın eşi bir öğretmendir. Otuz yaşlarında başı da örtülüdür. Gelseydi de bayramımıza katılsaydı kovacak mıydınız? Bu ne vicdansızlıktır yahu. Evet, sen kaçmaya devam et. Zira kaçanın anası ağlamamış. Ha bir de ne diyordu? “burası cumhuriyete meydan okunacak yer değildir” yahu bu kelime bana biraz tanıdık geldi. En son kim söylemişti? Bülent Ecevit başı örtülü bir vekile söylemişti değil mi? Sonra ne oldu. İlk seçimde Ecevit yüzde bir buçuk oy aldı. Kovduğu vekil ise fikren iktidara geldi. Şimdi meclis başı örtülülerle dolu. O zaman bizde şunu söyleyelim. Biz başı örtülü meydanlara çıkmakla cumhuriyete değil sizlere meydan okuyoruz. Evet. Bundan sonra daha da ilerilerine kendinizi hazırlayın. Hazmedemezseniz soda için. Ya da kaçın daha ne diyeyim. Bazı kafalar omuzlara baş, bazıları da sokaklarda taş olmaya layıktır.

Biz bu bayramlarda geçmişte dansöz elbisesi giydirilerek oynatılan küçük kız çocukları da gördük. Biz bu rezilliklere nasıl sabrettik ise sizde bize alışacaksınız. Olmazsa da öyle kaçaksınız. Anladık mı? Saygılarımla