EN KÖTÜ İŞGAL KÜLTÜREL OLANIDIR -

Zaman zaman ülkeler işgallere uğrayabilirler. Eğer işgale uğrayan milletlerin iç dinamikleri sağlamsa, yani kendilerini millet yapan kültürel değerler diriyse, sağlamsa, o millet eninde sonunda bağımsızlık savaşı yapar ve istiklalini kurtarır. Eğer milletler kendisine ait değer ve kültürünü kaybettiyse, moral değerlerini unuttuysa, uğrunda ölümü göze alabileceği bir inancı, bir imanı yok ise o milleti harekete geçirmek, bağımsızlık mücadelesine ikna etmek kabil olmaz. Demek istediğim, eğer bizi işgal edenlerde bizim gibi yaşıyorlarsa, bayramları, tatilleri, yiyip içmeleri, giyim ve kuşamları bize benziyorsa, eğer bizde bir İslam inancı, Türk İslam şuuru yoksa o zaman biz ne için ölümü göze alıp silaha sarılacağız, ne için, kim için, nerede ve ne zaman toplanıp da bir organizasyon sağlayacağız?

İnanç yoksa, iman yoksa, İslam yoksa, cami, minare, ezan yoksa geride kalanlar için ölümü göze almaya değer mi?

Bayram yoksa, ramazan, oruç yoksa, bismillah yoksa, “Allahü Ekber” yoksa, şehit olmak yoksa, cennete gitmek yoksa biz ne için öleceğiz? Bütün bunlar varsa o zamanda bu kefereler başımızda ne arıyor? Değil mi ya?

Her Noel geldiğinde etraftaki süslemeleri görünce aklımdan bunlar geçer. Vicdanıma sorarım “Sahi biz hangi dindeniz?” Hangi milletiz? Eğer Müslüman Türk milletiysek o zaman şu pis papaz sokaklarımızda ne arıyor?

Eğer papazı bu kadar çok seviyorsak o zaman Yunanı buradan neden kovduk? Onların böyle mankeni değil bizatihi papazın kendisi vardı, değil mi? Demedi demeyin. Eğer bu papaz bozuntusunu çok seversek sonunda papazı buluruz bakın.

Bu yılbaşlarında işlediğimiz günahları hiçbir papaz çıkaramaz. Noel bizim değildir. O bir Hristiyan keşişidir.  O bir efsanedir. Size on üç asır öncesinden seslenen “Bilge Kağan”ın sözleriyle sesleniyorum “Ey Türk titre ve kendine dön.” Senin peygamberin var, senin bayramların, ramazanların var, senin cuman, kandillerin var. Senin tören, imanın, inancın ve İslam’ın var.

Sana Türk İslam ahlakı yaraşır, ona sarıl.

Boşver şu pis papazı. “Pis pis” deyip duruyorum. Eskiden papazlar ve iyi Hristiyanlar asla yıkanmazlardı. Zira doğumlarında “vaftiz” suyuyla yıkanırlar ondan sonra o vaftiz suyunu ömür boyu üzerlerinde taşırlardı. Eğer bir Hristiyan vaftiz suyuyla ömrünü bitirir, hiç yıkanmadan ölebilirse ona “Aziz” derlerdi. Bu pislik değil de nedir? Doğudan Atalarımız Osmanlılar, batıdan Endülüs’ten Tarık Binziyad’lar Avrupa’yı işgal ettiler de bu pislere “Su ne işe yarar, yıkanman nedir, tuvalet nedir” öğrettiler. Hiçbir millet kendi değerlerini inkar ederek, terk ederek yükselemez. Bilakis değerleri ve kültürünü unutan milletler yok olurlar. Tarih bunların hikayeleriyle doludur.

Bizler Müslüman Türk milletiyiz. Yükselişimizde böyle olacaktır.

Saygılarımla