2014 yılında bölgemizde üretilen pancar miktarının 55 – 60bin/ton civarında olacağı ifade edilmektedir. Bu miktarın %30’u küspe olarak üretiliyor. Bu miktarın da %20’si çiftçimize (üreticimize) hibe olarak veriliyor. Diğer % 10 oranındaki küspe, tonu 30 TL’den üreticiye satılırken bunun piyasa değeri ise 150TL civarında oluyor.
İncelendiğinde, bu yılki üretimin 2300 tonu melas (şeker pancarı ve şeker kamışı üretiminde fabrikasyon kademesinde atık olarak ele geçen şekerli, kahverengimsi ve kıvamlı sıvı) 15.300tonu küspe, 5200tonu şeker olarak değerlendirilirken toplam katma değer 20 Milyon TL’dir.
Alpullu Şeker Fabrikası, 350 dönümü mera vasfında, bir kısmı yerleşim alanı (fabrika ve konutlar) ve belli bir oranda da ormanlık alanı olmak üzere yaklaşık 1000 dönümlük bir alanda kurulmuş bir eserdir. Ne yazık ki bu yılda çalıştırılmadığı için Fabrika ve bölge çiftçimizin pancar ekimine ilişkin tüm hakları Susurluk’taki fabrikaya ve o yöredeki çiftçimize geçmiş olmaktadır. Bu karar neticesinde bölgede üretilen pancar Alpullu’dan Susurluk’a tonu ortalama 57,00 TL’den taşınacaktır.
Bölgemizde hayvancılık yapan ve hayvanlarına yem olarak küspe vermek isteyen insanımız ise küspe almak istediğinde Susurluk’tan –o da kalırsa- tonuna ortalama 46,50 TL nakliye parasını ödemek zorunda kalacaktır.
Bir diğer konu olarak, Trakya’da büyük hayvan çiftlikleri kurulurken, köylerdeki küçük üreticiler yok edilmektedir ki bu durum Alpullu Şeker’in çalıştırılmamasına yol açan vizyonla –daha doğrusu vizyonsuzlukla- aynı sebeplerden beslenmektedir. Diğer bir ifadeyle, bölgede pancar üreten üreticinin elindeki küspe kartını toplayanlar yem ihtiyacını farklı biçimlerde sağlayabilirken küçük üreticilerimiz ise unutularak bu durumdan zararlı çıkmaktadır. Öte yandan Alpullu Şeker Fabrikası’nın çalışmaması aslında ilk önce küçük boyutlu olmak üzere büyük çiftlikleri de olumsuz olarak etkilemektedir. Bu zincir ilişki yetkililerce çok iyi gözlemlenmelidir.
Örneğin, geçenlerde yerel bir gazetede yer alan bir habere göre; Kırklareli Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürü Hakan Keçeci, yaptığı açıklamada şu ifadelere yer vermiştir: ‘Bölgemiz tarım ve hayvancılıkta üst seviyede bir ivme yakaladı. Trakya’da köylerimizde mera olmadan özellikle koyunculuk, küçükbaş hayvancılık yapılamıyor. Hayvanın yese de yemese de bir dolaşması, gezmesi, nefes alması gerekiyor. Şimdi haklı olarak tabii üreticilerimizde acaba biz ne olacağız kaygısı var. Hal böyle olunca, bölgemizde üretim fazla, hayvana yedireceği yem ister istemez yetmiyor. Bölgemizde kaba yeme, şiddetli bir şekilde ihtiyaç duyuluyor. Dolayısıyla Orta Anadolu’dan, Konya’dan Bursa’dan özellikle yonca gibi kaba yem temin ediliyor.
Meraların kiralanması konusu bölgemizde büyük bir sorun olarak tartışılırken, meraların “oldu bitti” ile büyük çiftliklerin ya da ne olduğu belirsiz kişilerin eline geçmesine de küçük çiftçimizin köylerdeki hayvancılık kapasitesini kaybetmesi sonucunda yaşanacak büyük bir risk olarak değerlendirilmektedir.
Bu gibi konularda, gerek Panko Birlik ve hayvancılık birlikleri gerekse ziraat odalarımız konuyla bu noktada daha fazla ilgilenmelidir. Meselelerin bu şekilde yürümesinin çiftçiye, üreticiye yarar sağlamadığı kesindir. Soru, bunun hangi çevrelere yarar sağladığıdır. Cumhuriyet’in eseri ve daha da önemlisi elimizin altındaki nimet olan Alpullu Şeker Fabrikası ve ilgili sürecin Trakya için önemini bir an önce algılamadığımız takdirde, bir süre sonra çözüm üretme şansı da ortadan kalkacaktır. Sonuçta, bu süreçten zararlı çıkan da maalesef yine bölgemiz insanı olacaktır.
GELECEĞİNE SAHİP ÇIK!
Hakan Dedeoğlu - LÜLEBURGAZ
