Şimdi sıra tüm işçi sınıfımızda!

Emek Parti Lüleburgaz İlçe Başkanlığı’ndan yapılan açıklama şöyle; “Otomotiv sektörünün devlerinde başlamıştı direniş. Renault, Tofaş, Ford Otosan, Türk Traktör… Binlerce metal işçisi ağır çalışma koşullarına, düşük ücretlere, ay sonunu getirebilmek için kalınan fazla mesailer sonucu günlük çalışmanın 10-12 saatin üzerine çıkmasına, aile yaşamının, sosyal hayatın ortadan kalkmasına, evlatlarının yüzünü bile görememeye,  bu koşullar altında çalışmasına rağmen borç altında inim inim inlemeye isyan etmişti. İnsan onuruna yaraşır bir yaşamdı metal işçisinin istediği… Nefes almak, insan olduğunu hissetmek, yaşama güvenle bakmak istiyordu tıpkı tüm işçiler gibi… Bu koşulları yaratan;devasa karlara rağmen gözü doymayan, işçinin alın teri ve emeğine el koyan patronlar kadar onların dümen suyundan çıkmayan işbirlikçi sendikalardı da aynı zamanda. Metal işçileri ‘bize mücadele eden sendikalar lazım’ diyerek patron sendikası olarak nitelendirdiği Türk Metal Sendikası’ndan yığınsal olarak istifa etti.  Otomotiv sektöründe Bursa merkezli yakılan direniş ateşi hızla diğer illere ve sektörün bütününe yayıldı. Metal işçisi hakkın hukuktan daha önce geldiğini gösterdi tüm işçi sınıfımıza.

Birliğini koruyan kazandı!

Metal işçilerinin kazanımları her fabrikada, işçilerin kendi iç örgütlülüklerinin düzeyine göre farklılıklar gösterdi. İşçilerin tamamı patron sendikası Türk Metal’i fabrikalardan söküp attı. Direniş ateşinin ilk yakıldığı fabrika olan, metal direnişinin amiral gemisi olan Reno’da işçiler tek bir arkadaşlarının bile işten çıkarılmasına izin vermediler. Reno patronun her işten atma hamlesine işçinin yanıtı netti şalter indi ve işçiler atılan arkadaşlarını işe geri aldırmayı başardı. Sadece bu da değil Reno işçisi sendikaların yapamadığını yaparak ücretlere en az 250, en çok 334 lira zam aldı.

Reno işçileri her adımda birliklerini güçlendirerek, fabrikada en küçük üretim birimi olan UHT’lere varıncaya kadar komitelerini yaygınlaştırarak, her kararı birlikte alarak ve gerçek bir demokrasiyi işleterek bu kazanımları elde ettiler.

Tofaş, Ford Otosan, Türk Traktör gibi fabrikalarda direnişin sona ermesiyle fabrikalara dönen işçilerin birliklerini korumayarak,  bölünmeler yaşanması sonucu bu iş yerlerinde kitlesel işçi kıyımları yaşandı. Direniş boyunca ve sonrasında fabrikalara dönüldüğünde yaptıkları hatalardan dersler çıkaran işçiler birliği yeniden sağlama ve iş yeri komitelerini yenileme gayreti içerisindeler.

Metal direnişi işçilerin günler süren direniş boyunca dostunu, düşmanını da görmesini sağladı.  İktidarından, muhalefetine günler süren direnişi görmezden gelen siyasi partileri de, işçilerin direnişini terör eylemi olarak karalamaya çalışan sendikal bürokrasiyi de, patronlarla kol kola direnişi bastırma çabası içerisindeki kolluk güçlerini ve valileri de bu süreçte tanıdı metal işçisi. ‘Koca koca’ televizyon kanalları ve gazeteler işçilerin direnişi karşısında deyim yerindeyse üç maymunu oynadı.

Kadın ve erkek işçiler, kardeşler çağrımız sizleredir.

Metal işçilerinin talepleri tüm işçi sınıfımızın talepleridir. Patronların doymak bilmeyen kar hırsı nedeniyle her fabrika işçi öğüten bir canavara dönüşmüştür ülkemizde. İnsanca yaşamak ve çalışmak için birleşmek, birleşerek kazanmaktan başka bir yol yoktur. Şimdi metal işçisinin yaptığı gibi; fabrikalarda kurulan iş yeri komiteleri ile iç örgütlülüğü sağlayalım ve sarı sendikalarda değil gerçek sınıf sendikalarında örgütlenelim. Birleşe, birleşe kazanacağız. Birleşen işçiler kazanacak!”

Haber Merkezi