Temiz insanlar

Şu dünya ne pis. Temizle Allah temizle bir türlü bitmiyor temizlenecek yerler. Belediyenin aldığı meclis kararına uygulayalım dedik. ALO HOCAM ! ŞİMDİYE KADAR DOSTUMDUN, ŞİMDEN SONRA DÜŞMANIMSIN. Telefonum yüzüme kapandı. Arıyorum artık cevap vermiyor. Eski dost, yeni düşman işim seninle değil. Haksızlıklar benim mücadelem. Bahçelerin içindeki TENTELER değil. Kaldırımları işgal edenler. Komşusunun dükkânlarının görünümünü engelleyenler. Vatandaşın yürüdüğü yolları engelleyenlerle işimiz. Benim için fark etmiyor düşmanlığın. İstersen katilim ol havanı alırsın. Sen gene avantajlısın, tentenin fermuarlarını toplayıp, yukarıya sarıyorsun. Bir boşluk bulunca salıyorsun. Bize o imkânda sağlanmadı. Demek hangi köprüden geçeceğimizi bilemedik. Bir elimizde bez, bir elimizde deterjan ve kocaman bir yürekle yolumuza devam ediyoruz. Bir umut içimizde.

Neresinden başlasak bilemiyoruz aslında. Belki de temizliğe başladığımız yer yanlış. Şöyle bir bakıyoruz etrafımıza, pislikten şikâyet eden çok, herkes bizim gibi, ama başaran yok temizliği. Temizlik de çeşitli. Ev temizliği, araba temizliği, ofis temizliği, çevre temizliği, beden temizliği, geçmiş temizliği, gelecek temizliği ve en önemlisi yürek ve beyin temizliği.
Başlama yerimiz galiba, yürek ve beyin temizliği. Yanlış yerlerden başlanınca, hepsi birbirine karışıyor. Dostlar düşman oluyormuş. Menfaat dünyası, pislik dünya. Gözle görünen pislikleri temizlemek mümkün olsa da,görünmeyenler temizlenmedikçe,bütün emekler boşa gidiyor sanki. Her gün çeşit, çeşit deterjanlar çıkıyor, nasıl temizledikleri örneklerle gösteriliyor. Denediğimizde haklı olduklarını görüyoruz. Yaşadığımız mekanları pırıl ,pırıl ,giyip çıkardıklarımızı da öyle, tertemiz yapıyorlar. Acaba gerçekten tertemiz olmuş muyuzdur diye, düşünmeden edemiyor insan.
Dünyanın temizliği bu mudur, temizlenmek, temiz görünmek midir sadece. Dünyayı kirletenlerin, öncelikle temizlenmesi gerekmiyor mu aslında. Sadece dışı, temizlemekle temizlenmeyen bir dünyada yaşıyoruz. Dünyanın, temizleme deterjanları biziz aslında. Önce kirletip sonra temizleyeceğimize, her zaman temiz tutarak yapabiliriz aslında bunu. Hep başkalarını suçlayacağımıza, önce kendimizden başlasak bu temizliğe. Lüleburgaz da belli bir şahsiyetimiz varsa örnek olmalıyız sevdiklerimize, insanlığa. Düşmansak dost olmalıyız. Utanır insan dostumdun, artık düşmanımsın demeye.  
Yüreği ve beyni temiz çocuklar yetiştirdiğimizde, elimizde toz bezi ve deterjan olmadan dolaşacağız belki de...Hem bu temizlik de geçici olmayacak ,sonsuza dek sürecektir.
En temiz deterjanın, eğitim olduğunu anlamadığımız sürece, insan ayrımı yaptığımız da,  daha çoooooooooooooook deterjanlar icat edeceğiz, âmâ hiç işe yaramadıklarını gördüğümüzde, elimizde temizlik bezlerimizle kalakalacağız. Ensesi kalın diye bildiğimiz mekânlara uygulamayı yapmazsak bakakalacağız.

Sevgili okurlarımdan birçok destek alıyorum. Kendilerine haklının yanında oldukları için teşekkür ediyorum. Bir-iki düşmanım oldu ama dostlarım çoğaldı. TEMİZ İNSANLAR temiz dünyalarda yaşamanız dileğiyle. Sevgi sizinle olsun.