AYÇİÇEĞİ VE KADIN

Ayçiçeğinin bir diğer adı ‘Gündöndü’dür. Bitkilerden güneşe en sadık olanıdır. Hiç dikkatinizi çekti mi? Ayçiçeği çiçek açtığı zaman yüzünü güneşin doğuşuna çevirir. Sanki güneşe âşıktır, hep güneşe bakar, onun sıcaklığını yaşar. O yüzden büyüklerimiz ona; güneşe dönmek anlamını taşıyan ‘Gündöndü’ demişler.

Değerli okuyucularım ayçiçeğinin bu yönünü kadınlarımıza benzetiyorum. Ayçiçek ve kadın doğar, büyür ve sonunda bu güzel dünyayı terk eder. Ayçiçeğinin anası topraktır. Orada filizlenip büyür. Filizlendiğinde yemyeşil yaprakları ile sarı sarı başları ile tarlaların cici gelinidir. Tohum verir simsiyah taneleriyle, bereket sunar insanlığa. Kadın da böyledir. Işık ister, sıcaklık ister, ilgi ister, sevgi ister. Sevildiğini hissederse hep güneşine döner. Ruhunu bedenini hep süsler. Sadıktır, fedakârdır, çalışkandır. Tek istedikleri gerçek sevgidir. Sevildikçe mutlu ederler. Biz erkeklere düşen görev; kucaklayalım sımsıkı kadınlarımızı. Kırmayalım dallarını. Sık sık ‘Seni seviyorum’ kelimesini söyleyeyim.                                                                                                                                         Güneşimiz sönmesin. Hor görülmesin kadınlarımız. Candır, canandır yavrusunu kucaklayan. Fedakârdırlar. Bir alıp, bin verirler sevdiğine.  Öyle bakın ki gözlerinin içine, güneşinin siz olduğuna inansın…  SEVELİM, SEVİLELİM AMA MUTLAKA SEVDİĞİMİZİ HİSSETTİRELİM…