BU VEDA DEĞİL, BAŞLANGIÇ YAZISIDIR

BU VEDA DEĞİL, BAŞLANGIÇ YAZISIDIR

Bundan yaklaşık 2 yıl önce başlayan Covid-19 salgın sürecinde sokağa çıkma yasakları uygulanırken ülkemiz ve şehrimiz hakkındaki düşüncelerimi sizlerle paylaşabilmek için bu köşede haftalık yazılar yazmaya başlamıştım. Daha çok sağcı geçmişiyle tanınan HÜRFİKİR gazetenin sahibi Murat MAHİR ALTAN’ ın bu köşede yazı yazmamız konusunda verdiği destek ve solcu kimliğimizle yazdığımız yazılara gösterdiği demokratik olgunluk her türlü takdiri hak ediyor.

Geçmişi sağcı bir gazetede köşe yazıları yazıyor olsak da elbette ki kendi siyasi kimliğimiz ve bakış açımızla yazılarımızı kaleme aldık. Bu 2 yıl içerisinde 2 defa partiden ihraç talebiyle disipline verildiğimiz için tüzüğümüz gereği bu süreçlerde yazılarımıza ara vermek zorunda kalsak da her iki disiplin sürecinden yüzümüzün akıyla çıkmış olarak bu köşede yazılarımıza devam edebilirdik.

Ancak bugün ülkemizin geldiği durumda, hayat pahalılığından mutfaklar yanarken, gençler geleceğinden umutsuz intihar ederken, babaların boynu bükük, annelerin gözü yaşlı iken ülkemizin bizden beklediği daha önemli görevler ortaya çıkmıştır. Siyaset yapmamızın önündeki tüm engeller kaldırıldıktan sonra kenarda durmak ve sadece düşüncelerimizle siyasete katkı yapmak yeterli olmayacaktır. Bu gün en önemli görev, ülkedeki yangını söndürmek için doğrudan doğruya siyasete müdahale etmektir. Ülkeyi bu kötü yönetimden kurtarmak ve halkın iktidarını kurmak bu ülkenin gençleri ve geleceği için göreve atılmak zamanı gelmiştir. Söz söyleme zamanı artık geçmiş eyleme geçme zamanı gelmiştir.

Bu köşede yayınlayacağımız bu son yazımızda herkesi göreve davet ediyoruz. Ülkemizin içinde olduğu bu yangını el birliği ile söndürebilir, bu kötü gidişi durdurabiliriz. Bunun için ilk görevimiz, bu zalim yönetimden ülkemizi kurtarmak için mücadele etmektir. Bunun için kimseyi ayırmadan, gece gündüz yağmur çamur demeden çalışmak, halka doğruları anlatmak ve çocuklarımıza güzel bir ülke bırakmak zorundayız. Gün, sen-lik ben-lik günü ya da bana dokunmayan yılan bin yaşasın deme günü değildir. Söz konusu hepimizin ortak paydası olan vatandır ve söz konusu vatansa, gerisi teferruattır.

Bu sebeple bu yazı bir veda yazısı değil bir başlangıç yazısıdır. Sokağa çıkıp, yüzümüzü halka dönerek hep birlikte el ele verip, ülkenin çarklarını ezilenlerden, yoksullardan ve ötekilerden yana çevirmek için mücadeleye davet yazısıdır. Kimin elinde ne imkân varsa, kimin nerede ne gücü varsa, herkesi aklıyla fikriyle emeğiyle ve cesaretle vatan için mücadeleye davet ediyor ve ilk adımı biz atıyoruz. Artık sadece yazılarla ve söylemle değil, eylemlerimizle siyaset yapmaya başlıyoruz.

Çıktığımız bu yol, 1919’da Mustafa Kemal’in önderliğinde ulus olarak hep birlikte çıktığımız vatanın kurtuluşu yoludur. Bu yolun sarp ve dikenli bir yol olduğunu biliyor, ödeyebileceğimiz bedelleri şimdiden kabul ediyoruz. Varlığımızı bu ülkenin bağımsızlığına ve çocuklarımızın geleceğine armağan ederek çıktığımız bu kutlu yolda, yolu Mustafa Kemal’den ve tam bağımsız Türkiye’den geçen herkesle bir gün bir yerde buluşmak dileğiyle…