DAHA NELER GÖRECEĞİZ

DAHA NELER GÖRECEĞİZ

Yaşadığımız gezegende hak veya batıl, binlerce inanış veya din vardır. Tabi bunlara mensup olan insanlar da vardır. Ülkemizde de İslami cemaat ve vakıfların yanı sıra Yahudi, Rum, Ermeni, Ortodoks, Katolik… gibi daha bir çok farklı vakıf ve cemaatler vardır. Gayr-ı Müslim cemaatlerin inancına, yaşayışına müdahale edilmezken, hiç birisi tehlike olarak addedilmez. Biz bunları zenginlik olarak görüyoruz.  Atalarımız çok geniş topraklarda, birlikte yaşamanın en güzel örneklerini asırlarca ortaya koymuşlardır.  Batıl da olsa, herkesin kutsalına saygı göstermek zorundayız. İnancımız da bunu gerektirir. Cenab-ı Allah Kur’an’da: “Onların tanrılarına sövmeyin (hakaret etmeyin.) Onlar da sonra cehaletlerinden dolayı Allah’a sövmesinler…” (Enam Suresi:108) buyuruyor. Neticede herkes inancında serbesttir. Ancak İslam’a ve Müslümanlara saldırılar dünyanın her tarafında durmak bilmiyor. Maalesef ülkemizde de manzara farklı değil. Bu da hak dinin İslam olduğunun en önemli delilidir.

Bakın dünyanın neresinde kan akıyorsa, akan kan Müslüman kanıdır. Nerede işgal ve sömürü varsa Müslüman toprağıdır. İslam Coğrafyası adeta yangın yeri. Öldürülen, ülkesi işgal edilen, yeraltı kaynakları çalınanlar hep Müslümanlar. Suriye, Irak, Myanmar, Afganistan, Kırım, Doğu Türkistan… saymakla bitmez.  Ama ne hikmetse işgal edenler, sömürenler, öldürenler “medeni”, Müslümanlar ise “terörist” oluyor.  

Ülkemiz Osmanlı bakiyesi. Her ırktan ve inançtan insanımız var. Biz hep birlikte Türkiye’yiz. Bu topraklara göçmenler gelirken aramıza farklı insanlar karışmış/ karıştırılmıştır. Türk ve Müslüman isimleri almışlardır. Sonra bunlar sinemada, sanatta, edebiyatta, siyasette, bürokraside, medyada köşe başlarını tutmuş, bizde onları tanıyamadan ağzımız açık izlemişiz. Aslında onlar ne yaptıklarını, kim olduklarını bu topraklarda ne maksatla bulunduklarını baştan beri biliyorlar. Ancak biz bilmiyoruz, maksatlarından gafiliz. Kimin ne olduğunu yeni yeni öğreniyoruz. Acı su da, tatlı su da berraktır. Biz görünüşe aldanmışız. Görünüşte herkes insandır. Ama insan konuştuğu laf kadar, yaptığı iş kadar insandır. Hz. Ali’ye göre; “İnsan ahlakı nispetinde insandır.” Sanat, edebiyat yapıyorum diye, kutsala, Allah’a, peygamberlere yapılan hakaretler dünyanın hiçbir yerinde kabul edilemez.

Peyami Safa: “Yobaz kişi;  bilgisiz ve haristir. Yobaz tartışmaz, kışkırtır. Başkasının inancına, hayat tarzına tahammülü yoktur.” Der. Cenab-ı Allah Yüce Kur’an’ın bir ayetinde şöyle buyuruyor: “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! O sadece, onların işini gözlerin yerinden fırlayacağı dehşetli bir güne erteliyor.” (İbrahim Suresi:42)

Bakalım daha neler göreceğiz. Hayırlı cumalar…     Ahmet Bostancı