MUHÂLEFET-NÂME!...Yazar - Nuri KahramanAllâh islâh etsin muhâlefeti;
Düşmanlıkta düşmanla yarışıyorlar!
Yeter ki hükûmete husûmet olsun;
Hemen kucaklaşıp, sarışıyorlar!...
Terör örgütleri, serî kâtiller;
Ahlâksız, edepsiz cümle reziller
Karanlıkta kalmış nursuz câhiller
İç-dış hâinlerle barışıyorlar!...
Bunlar ne uğruna gayret ediyor?
İnsan düşündükçe hayret diyor!
Niçin, her dâimâ nefret ediyor;
Küstahça her şeye karışıyorlar?!...
İttifak kuruyorlar millet rağmına
İşleri hep yıkmak; kimin nâmına?
Bir hançer saplansa yurdun bağrına
Zafer kutlamaya duruşuyorlar!...
İktidar dediğin, devlet bir yerde;
Çâre aramak hiç, yok mudur derde?
Onlar daha mutlu böyle günlerde;
Kıyıdan seyr’edip sırışıyorlar!..
Felâkete, sanki seviniyorlar
Başarıymış gibi övünüyorlar!
Eşkiyâ geberse, dövünüyorlar
Yas, mâtem peşinde sürüşüyorlar!...
Dünyâda var mıdır acep böylesi?
Küffardan daha çok hıncı, öfkesi!
İnadına inkâr, şaşmaz ilkesi;
Son damlaya kadar vuruşuyorlar!...
Bütün hamleleri küçümsüyorlar
Ne yapsan, her şeyi hiçimsiyorlar
Görmezden geliyor, kaçımsıyorlar
Gerçekleri örtüp dürüşüyorlar!...
Nasıl bir karakter, nice bir duygu?
Halkına sevgi yok, millete saygı!
Zarar görür diye duymazlar kaygı;
Hep yıkmak adına dörüşüyorlar!...
Sadre şifâ fikir, ne de teklif yok!
Bahâne, çarpıtma, yalan-dolan çok
Birliğe, dirliğe saplanırken ok
Mâsum kılığına bürüşüyorlar!...
Değil sanki hepimizin ülkesi;
Nedir böyle; hep düşmanlık ilkesi?
Bu coğrafya kimin yurdu, bölgesi?
Bunlar kim adına ürüşüyorlar?!...
Bünyeyi yıpratmak tüm gâyeleri
Polemik, iftirâ sermâyeleri
Çok “derin” olmalı hikâyeleri;
Mutlak, oralarda görüşüyorlar!...
Nûrânî, bunlara ne desen boşa!
Dertleri vatanı benzetmek kuşa!
Binmiş gidiyorlar, meçhul dolmuşa;
Karanlık yollarda yoruşuyorlar!...
İt ürür, kervan yürür; aldırma!
Onlar saldırsa da, sen el kaldırma!
Kavga edip düşmanları güldürme!
Emellere böyle erişiyorlar!...
Kıştır, kışlığını yapacak elbet
Kimisi bâtıla sapacak elbet
İzm’ine, putuna tapacak elbet
Ateşten işlere girişiyorlar!...
Ne yapsalar, büyüyecek bu ülke;
Kurtulacak işgâllerden tüm bölge
Kalkacak, zulmetin yaydığı gölge
Çıkar; kimler, nere varışıyorlar?!...
Ya Rabbî, hayreyle sen sonumuzu
Rızânla taçlandır her konumuzu
Unutturma aslâ misyonumuzu
Gâfiller tamuya yürüşüyorlar!...
Gerçeğe muhâlif düşürme bizi
Olmasın yollarda dalâlet izi
Dostların mahşerde ak çıksın yüzü
Bu ümitle hayâl kuruşuyorlar!...
İnşâllâh, bu yolculuğun sonunda
Vuslat var, Resûl’ün komşuluğunda
Buluştur yârânı sonsuzluğunda
Ki, şevkle arı’şıp duru’şuyorlar!...
http://www.hurfikir.com.tr adresinden 29 Mart 2024, 01:59 tarihinde yazdırılmıştır. |