ÇOÇUKLARINIZA GÜVENİN

 Değerli anne babalar,

Yaklaşık 2 yıllık süreçte ki yazılarımı tek başıma değil bilakis kollektif bir aklın ürünü olarak yazdım. Temas ettiğim her kardeşimin, dünya görüşüne önem vererek fikirlerini bu köşede dile getirmeye gayret ettim, sağolsunlar gazetemizde buna imkan verdi ve gençlere bir köşe ayırdı.

Bir çok genç arkadaşım ile oturduğumda, hep aynı sıkıntıdan muzdarip olduklarını görüyorum bu günlerde. Özellikle karantina süreci ile birlikte ailelerinden uzaklaşmak istiyorlar , hatta salgının en büyük zararının aileleri ile birlikte oturmak olduğunu söylüyorlar.

Bir genci bu duruma ne getirir bunu irdelemek zorundayız. Madde dünyası esir aldı ise şayet birbirinden kıymetli saatlerimizi, ve bu sürede çocuklarınıza vakit ayırıp onu anlamaya çalışmıyorsanız, dünyaya onun penceresinden bakmıyorsanız, arada ki bağın kopmasını bir tarafa koyalım, siz onu teselliyi başka yerde aramaya itiyorsunuzdur. Bu bazen kötü arkadaş olabilir veya kötü bir alışkanlık...

En kötüsü ise onların hayallerine inanmamak, insan bazen düşüp kalkmasını kendi öğrenmeli. Buna fırsat tanıyın.Bana uzun zamandır atılan mesajlarda çoğu hayalinde ki meslek veya okulu aile baskısı ile okuduğunu ve yaptığını söyleyip bundan çok pişman olduklarını ve tüm hayatlarını etkilediklerini söylüyor.

Siz fabrikada çalışıyorsunuz diye o çalışmak zorunda değil, siz ticaret yapıyorsunuz veya memursunuz diye memur olmak zorunda değil.

Kıymetli anne babalar, sizi 10 yıldır gençlerle ilgilenen, geçmiş dönemde aldığım görevlerde gençler ile çalışan, ve genç olan bir kardeşiniz olarak uyarıyorum;

Çocuğunuz sizden uzaklaştığı her saniye, sosyal hayattan kopuyor.evinde huzur, anne babasının yüzünde tebessüm görmeyen bir genç insan sevebilir mi? Mutlu olabilir mi? 

Bir nesil elden gitmeden, İnan’ın ve güvenin onlara... ve sizi temin ederim bana gelen mesajlar çok ciddi problemlere gebe bir psikolojik travma silsilesini resmediyor...

Çocuklarınıza güvenin..... ve bunu onlara hissettirin....

Kalın sağlıcakla.