“HEPİMİZ İÇİN”

“Çoğu zaman insanlar güçlerinden, aslında güçleri olmadığını düşünerek vazgeçerler”

İçinizdeki gücü fark etmek, uyandırmak ve yönetimi ele almak sizin elinizde. Çok kolay bir yol olmadığını söyleyebilirim. Çok duvarlara çarpabilirsiniz. Ama özgüveni yüksek, kendinden emin, duruşunda net, sağlam bir kadın yaratabilirsiniz.  Bir kadının uyanması demek, bütün kadınların uyanıyor, uyanacak olması demektir. Matematik çok basit: Domino etkisi!

Şimdi daha da çok çalışma zamanı. Şimdi daha da çok haykırma zamanı. Şimdi daha da çok dik durma zamanı. Şimdi daha da inatla kendimizi bulma, hatırlama zamanı.
Biz birbirimizin düşmanı değil, kız kardeşiyiz. Unutmuştuk ama artık hatırlayınız. Hepimiz için…

UNUTMA!
Kadın da olsan, erkek de olsan unutma!
Parmağının, ayağının, kalbinin, nefesinin, ilk insana benzeyişinin okyanusunu;
Sonra babana eş, sana anne, iş yerindeki arkadaşına  “.. hanım” olması gerektiğini;
Canı yansa da sadece yemek yaparken elinin yandığını söylediğini;
Bunları yapmasının onun görevi, ödevi olduğunu; bunu “onun mecburiyeti gibi” kabulünün senin ahmaklığın olduğunu…

UNUTMA!
Hayatın eziyetine dik durmaya çalışmaktan yüksünmediğini;
Senin şansının yüzde birini yakalayamadan, babasının, kocasının  kırdığı kanadının acısıyla seni acıtmaya çalıştığını…
İşinden eve koşup, mutfağında çırpınıp, sofraya yetiştirdiği iki kap yemeğe “yine tuzsuz yapmışsın” cevabını aldığında küsmeden yatağa gittiğini,
Küstah hallerinle bedeninden utanmak zorunda bıraktığının o olduğunu…

UNUTMA!
Başardıkları ödüllendirilen kadınları gördüğünde kalbindeki gururu ve gözündeki nemi,
“RIZASIZ BAHÇENİN GÜLÜNÜN DERİLMEYECEĞİNİ”,
“Yalandan yüzüne gülen dünyada”  en gerçek dostunun yine bir kadın olduğunu…

HATIRLA!
Senin de bu dünyadaki herkes kadar bu hayattan zevk almanın, mutlu olmanın ayıp olmadığını;
Senin kalbin buz tutarsa dünyada hiddetten şiddetli yuvalar kurulacağını;
Yangın yeri olan yüreklere yalnız senin merhametinin  su serpeceğini;
Öğrettiğin güzelliğin sana değil dünyaya miras kalacağını;
Senin de en az “bey”in kadar saygıyla ve şefkatle okşanmaya ihtiyacın olduğunu;
Bu hayatta kocan olmasa da “biri” olabileceğini ve üstelik  mutlu onurlu, üretken biri olabileceğini,
Bir evladının olmayışının seni yarım, eksik kılmayacağını, kılanın da şefkatten yoksun bir “insanoğlu” olduğunu;
Ya da onun da mutsuz bir anası babası, evliliği, acısı, sızısı olduğunu…
Dokunduğun, kızdığın, hoyratlaştığın her canlının ve anasının bu dünyaya gelirken zorlu yollardan geçtiğini,
Nihayetinde “yalan dünya”da hepimizin burada geçirdiği günleri iyilikle geçirmek isteyen insan evlatları olduğunu…
Hiç unutma; hatırla,
Sev, bugün değilse yarın…
Barış “içindeki çocukla”,
ve “kadınla” ,
ve “adamla”.

Sevgiyle kalın…