NİYE HÂLÂ?!...

Niye hâlâ uyanıp ta;

Hak gözünü açmıyorsun?

İhânet net, çok âşikâr;

Yüz çevirip kaçmıyorsun?

Baş hâmîsi, baş hâinin;

Çok belli ki Amerika!...

Neden gerçeğe uyanıp

Hidâyeti seçmiyorsun?

KARGA-CAMIŞ!...

Karga bile bir camışı,

Boşa bitlemezmiş derler!

Belli, var ki bir alâka;

Birbirinden geçmiyorsun!

İnsan beşer, şaşabilir

Yanlışlara düşebilir

Ama, anlar hatâsını

Dönüp eve koşabilir!...

Ne ev, ne yurt; ana-baba!

Ne uğruna terk acabâ?

Sılasız, salâsız hayat;

Boşa emek, boşa çaba!...

ATEŞİNE AŞK!?!

İnsan, birdir övdüğüyle;

Ayrı elbet, sövdüğüyle!

Kişi çok dikkât etmeli;

Haşr’olunur sevdiğiyle!...

Hâinleri sevmek ateş!...

Doğu’dan doğuyor güneş!

Hep şerre kaynaklık eden

Batı zâlim, batı kalleş!...

Yazıktır medet umana;

Düşüp, kendinden gümâna!

Hak’tan gayrısına rağbet;

Yakışır mı müslümana?!...

FAZÎLET-REZÎLET!

Hatâdan dönmek fazîlet

Sen de düşün, eyle niyet

Dünyâ, hem âhiret için;

Lâzım herkese basîret!...

Eyle tevbe-yi nasûhu

Terk edip bâtıl gürûhu

Ayan-beyân, net değil mi;

Evveluhû, âhiruhû?!...

Gönül ister, can yanmasın;

Kimse bâtıla kanmasın!

Artık her şey için geçtir;

Âhirette uyanmasın!...

Gerçekleri, burda görsün;

Herkes hidâyete ersin!...

Müminim diyen cümleye,

Mevlâ akıl-fikir versin!...

HASRETTEN NUSRETE…

Birlik-berâberlik olsun

Coğrafya vahdeti bulsun

Hâin eşkiyâ şerrinden;

Cümle dost yurtlar kurtulsun!...

Sen acı Yâ Rabb ümmete;

Düşürme dara, zillete!...

Mazlumların âhı için;

Nusret eyle bu millete!...

Her yanda zafer ver bize;

Düşmanlar gelsin hep dize!

Çıksın artık; mazlûm dünyâ,

Ümmet-i Muhammed düze!...

Nûrânî; Âmin wes’selâm:
Duâdır, en âhir kelâm;

Sonsuz mutluluktur dostlar;

Netîce, bizdeki meram!...