EVDE KALIYORUZ ÇÜNKÜ EVE HAYAT SIĞAR!

Günler, aylar ve yıllar hiç anlamadan siz farkına varmadan geçip bitebilir. Aslında hiç bitmeyen, bu yaşanan yıllarda sevgi, saygı ile devam eden dostluklardır.

Dünyayı olduğu gibi Türkiye’yi de kapsamına alan tüm vilayetlerimize yayılan korona virus covid-19 adı ile anılan bu bulaşıcı hastalıktan korunma adına sokağa çıkma yasağına uyuyor evde kalıyoruz. Tabiiki canımız sıkılıyor. Sonra yıllar geçse de ama asla unutulmayan iz bırakan dostlarımızı hatırlıyor. Telefon ediyoruz. O geçen ve yaşanan eski güzel günleri yad ederek hasret gideriyoruz.

Transferle gittiğim Nazillispor’da daha ilk sene şampiyon olmanın mutluluğunu yaşadım. Süper kadromuzu oluşturan tribünleri ayağa kaldıran futbolcu arkadaşlarım. Ertesi yıl bugünkü süper lig için mücadele eden bir takım  kuruluyor.

Takımımız Gençlerbirliği; Kayserispor,Trabzonspor, Adanaspor, İzmirspor, Karşıyaka, Antalyaspor, Denizlispor, Sakaryaspor gibi çok güçlü rakiplerle şampiyonluk mücadelesi yapıyor. Liderliğe yükseldik. Epeyde bunu götürdük. Sonunu getiremedik. O sene Karşıyaka şampiyon oldu ama en önemlisi stadı dolduran bizlere büyük destek olan taraftarlarımız mutluydu.

Bir telefon Metin ağbi ben Nazilli’den Ali Oğuz Çavdar. Seninde oynadığın Nazillispor’u zevkle seyredenlerdeyim. Nazilli’de Çavdar eczanesinin sahibiyim. Telefonunu  çok iyi tanıdığım İzmir Karşıyaka’da oturduğum Müjdat Karanfilci’den aldım. Sesini duydum çok mutlu oldum. Sonra mı  geçen yılları hatırlıyor, ben soruyor  cevabını alıyorum. Nazilli’ye süper transfer ücretinin yanında bıraktığım ticarete de devam ederek geldim. Hatırlarsan Uzun çarşıda İstanbul Bankası’nın yanında ‘’LİZ KUNDURA’’ mağazam vardı. Vitrinde Liz Taylor’un resmi de asılıydı. Nazilli’nin en popular ve trafiğe kapalı caddesi. Bizim İstanbul Caddesi gibi çok daha hareketli. Beni Lüleburgaz’dan alıp Nazilli’ye götüren Altan Ulaş, Nezihi Ertem ve Kemal Uzunoğulları idi. Sn Çavdar ‘’Ağbi ne diyorsun dünde bugünde onlar Nazilli’nin en büyükleri.’’ Ben Lüleburgaz’a dönerken mağazamı Altan ağbinin kardeşi çok sevdiğim takım arkadaşım kaleci Erkan Ulaş’a bıraktım. Altan ağbi bana senet verdi. Günü geldi. Tahsil etmedim. Altan ağbi beni kardeşi gibi severdi. Yaşanan hayatta iyilikler asla unutulmaz. Sn Çavdar söze girdi: ‘’Geçen onca yıllara rağmen unutulmayan hayatta kalan arkadaşlardan bahsetti. Santrafor Babür’le İstanbul’da buluştuk. En az iki saat muhabbet ettik. Telefonunu sana vereyim dedi. ‘’Sn Çavdar ben Babür’le konuştuğumda bak bana neler anlattı. Yaa ben ne kısmetsiz adamım bugün hepimizin bildiği ve çok sevdiği Reisicumhur Sn Recep Tayyip Erdoğan gerçekten seyredilmesi gereken, seyredene zevk veren çok klas bir futbolcu idi. Onu Davutpaşa futbol takımına transfer etmeyi düşünürken bunu da kendisine söylerken gündeme belediye seçimleri girdi. Biz futbol derken Sn Recep Tayyip Erdoğan partisinden Belediye Başkan adayı olarak gösterildi. Davutpaşa takımına transferini bıraktık. Başkan olması için var güçümüzle çalıştık. Sn  Recep tayyip Erdoğan’ı İstanbul Belediye Başkanı olarak görmenin mutluluğunu yaşadık. Dur daha bitmedi Cavit Çağlar Davutpaşa takımında futbol oynuyordu. Tam kıvamına geldi. Çok iyi futbolcu olacak havasına girdi. Ticarete atılıp bizi bıraktı gitti.’’ Sonra söze ben girdim.

Peki geldiğim ilk sene Nazillispor’u şampiyon yaparken sen bizi bırakıp neden  Bandırmaspor’a gittin. Bir tarafımda A milli Beşiktaş’lı Doğan Akı diğer tarafımda A Milli Ergun Öztuna, A milli Galatasaray’lı Yılmaz Gökdel. Peki sen olsaydın o şampiyonluk kaybedilip gider miydi. Peki sen olsaydın son haftalarda kaybedilip gider miydi. Onlar geldi geçti bak benim başıma neler geldi.