Bir zamanlar Lüleburgazspor -1-

Kongrede tüm üyelerin oyları ile Sn Rıfkı Girgin Lüleburgazspor başkanlığına getirildi. Yönetimde Adnan Kurtuluş, Latif Yanlız, Şoför Nevzat abi, Mustafa Koral, Mustafa Çilek, Raşit Bermutlu, Mustafa Seçkin gibi çok değerli, bilinen, sevilen isimler vardı. Vazife taksimi yapıldı. Teknik Direktör Sabri Doğrugider, yardımcısı Necati Kayhan olacak ben de Genel Kaptan olarak  Sabri ve Necati hocam ile teknik komite olarak bir sene önce kaldığımız yerden bu vazifeye devam edecektik. Transferler ise bildiğimiz görüp izlediğimiz isimlerdi. Bir de alt yapıdan gelen genç yetenekli futbolcular üst yapıya alındı. Sabit bir geliri olmayan, gideri çok olan böyle profesyonel kulüpte ilk düşünce ligi en iyi bir şekilde bitirmekti. Zira ayda iki maç oynadığın, iç saha maçlarındaki hasılat maçın hakemleri ve saha giderleri derken kulübe fazla bir para kalmıyordu. Bir de daha önemlisi çok uzak deplasman maçları vardı. Yönetimde karar alındı. Adana Ceyhanspor maçına takımı Latif Yanlız, Ankara Petrolspor maçına takımı başkan Rıfkı Girgin, Konya Ereğlispor maçına takımı Mustafa Çilek, İzmir Ülküspor maçına da takımı Metin Dikener (ben) tüm masraflar cebimizden ödenmek üzere götürdük. Bu başkan ve yönetim kurulu üyelerinin büyük fedekarlığı idi. Yaşanan anılarda vardı. Lüleburgaz’da Malatyaspor ile oynuyoruz. Lüleburgaz’da kamp yapan İzmirspor’da aynı gün Edirne’de Edirnespor ile oynuyor. İzmirspor Teknik Direktörü  futboldan arkadaşım Turgay Meto idi. Malatyaspor’un Teknik Direktörü ise İstanbul Adalet takımından tanıdığım Güngör ağbimizdi. Oturduk, konuşuyoruz. Güngör ağbi bu ligte iki şampiyon adayı var birisi Edirnespor diğeri ise İzmirspor. Tabii ilk bakışta üç puan önde lider olarak İzmirspor görülse de ben Edirnespor şampiyon olur görüş ve düşüncesindeyim. Güngör ağbinin aynı sözlerini ben de tastik ettim. Turgay kızdı bakın sevgili arkadaşlarım bugün bu iş biter ben gider Edirne’de Edirnespor’u yener, şampiyonluğumu da ilan ederim. Bu sözü üzerine sevgili arkadaşım Turgay’a sen bugün eğer Edirnespor’u yenersen maçtan sonra Lüleburgaz’a geliyorsunuz  yönetime ve futbolculara akşam yemeğini benden yiyorsunuz. Eğer yenemezseniz en kısa yoldan Keşandan yolunuza devam edersiniz dedim, tamam dedi başarılar diledik gitti. O gün biz zorlu geçen bir maçtan sonra Malatyaspor’u 1-0 mağlup ettik. O yıllarda T.R.T biten profesyonel maç neticelerini  anında veriyordu. Ben de  Çatı restoran’a gidip her ihtimale karşı gidip yer ayırmıştım. Edirnespor İzmirspor’u 3-0 gibi farklı bir skorla yenerek aradaki puan farkını 1 e indirdi. Maçlar iki puan sistemi ile oynanıyordu. Malatyaspor’da Edirnespor’u evinde yenince o sene Edirnespor ikinci Türkiye Profesyonel ligine yükseldi. O yıl Edirnespor ile iki maç oynadık. Edirne’de maç 0-0 devam ederken ileri çıkan İsa Gabralı nefis bir gol attı. Bu nizami gol maçın hakemi tarafından ofsayıt gerekçesi ile iptal edildi. Sabri hocam ile  saha içine girerek maçın hakemine ne hakaretler ettik. Aslında yaptığımız direkt kırmızı kartlıktı. Ama hakemde işin aslını biliyordu. Maç yine haksız yediğimiz golle 1-0 bitti. Rövanş maçı Lüleburgaz’da idi. Edirnespor liderdi. Yönetim kurulunda arkadaşlar bu maçta bölgeden resmi maç biletlerini alırsak teberrulu biletlerimizi de içine katarsak bu maçtan süper bir hasılat elde ederiz. Dahası bu para ile sezonu çok rahat bir şekilde tamamlarız. Peki tamam da bu nasıl olacak. Yarın bölgeye gideceğiz. Resmi bilet isteyeceğiz. En az 30 veya 40 bin lira Mustafa Çilek tamam devre dedi. Peki bu biletleri bölge verir mi? Ben geçen hafta Kırklarelispor’un maçına gittim. Cebimden Kırklarelispor’un sattığı maç biletlerini çıkardım. Bakın şu beş lira bölge şu beş lirada teberru bileti. Bu bir defalık  İmtiyaz’da bize yapılmalı. Mustafa Çilek ile Kırklareli’ne gittik. Bölge müdürümüze durumu izah ettik. Hayır dedi. Devamı var.