SEVDİM…

Yazar - Ahmet Bostancı

SEVDİM…  

Kuşu ölen çocuğun evine taziyeye giden, anne ve yavru köpekler için koskoca ordunun yolunu değiştiren, insana ve hayvana olan merhametini sevdim…

On sekiz aylık oğlu İbrahim kucağında can çekişirken, gözyaşlarıyla onu öpüp koklayıp, “O meme emen süt kuzusudur, ama Allah’ın takdiri böyle imiş” diyen teslimiyetini sevdim…

Kucağındaki yavrusunu öpüp koklayan anneyi göstererek, “Bakın Allah kulunu şu annenin yavrusunu sevdiğinden daha çok sever!” deyişini sevdim…

Sevgili kızı Hz. Fatıma yanına her girdiğinde, ayağa kalkıp karşılamasını, “Hoş geldin kızım” deyip, alnından öperek, yanına oturtup evlada değer verişini ve iltifat edişini sevdim…

Benim çiçeklerim!. Diye sevdiği torunlarını öpmesini, namazda secdede iken, onların sırtına çıkınca secdede bekleyişini, dua ederken: “Allah’ım ben Hasan ile Hüseyin’i seviyorum. Sen de onları sev, ve onları sevenleri de sev!.” diye dua edişini sevdim…

“Evlilik iki bedende tek bir ruh olmaktır.” Deyişini ve mutlu aile ilkesini sevdim…

Mübarek başı Hz. Aişe’nin dizinde, ruhunu teslim etmek üzere iken, Allah’ın huzuruna tertemiz çıkmak için dişlerini misvakla temizleyişini ve temizlik anlayışını sevdim…

“Sizden biriniz, ağaç dikerken kıyamet kopuyor olsa bile, ağacı dikmeye devam etsin.” deyişini ve çevreye değer verişini sevdim…

“Nehir kenarında bile olsanız, suyu israf etmeyin!.” İktisat ve tasarruf anlayışını sevdim…

Kabe’yi işaret ederek: “Bu ev, saygın, mübarek ve kutsaldır. Ama yemin olsun ki insanın onuru, ve şahsiyeti daha kutsaldır.!” Yahudinin cenazesi geçerken ayağa kalkıp saygı gösterince, yanındakiler: “O bir Yahudi cenazesi idi”, demeleri üzerine; “O da insandır ve saygıya layıktır.” Deyişini ve yaratılanı yaratandan dolayı sevmesini sevdim…

Miraçta yüce Allah: “Seni ne ile şereflendireyim?” diye sorduğunda; “Beni sana kul olmakla şereflendir.” “Ya Muhammed!. dile benden ne dilersen” diye buyurduğunda; “Ya Rab! Sen den ümmetimi bağışlamanı dilerim.” Deyişini ve ümmetine olan düşkünlüğünü sevdim…

“Şüphesiz ki, Allah ve melekleri, peygambere çokça salat ve selam ederler (yüceltip, överler). Ey müminler! Siz de O’na selavat getirin ve tam bir teslimiyetle selam verin.” (Ahzab:56)

Essalatü ves selamü aleyke ya Rasülallah,

Essalatü ves selamü aleyke ya Habiballah,

Essalatü ves selamü aleyke ya seyyiden evveline vel ahirin…

http://www.hurfikir.com.tr adresinden 19 Nisan 2024, 08:48 tarihinde yazdırılmıştır.