İP-URGAN, YATAK-YORGAN

İyiden iyiye koptu ip-urgan;

Akıl devre dışı, duygular özgür!

Ayıplar üstüne çekilmez yorgan

Perdeler yırtılmış; yaygılar özgür!

Utanma-sıkılma, hayâ kalmamış

Varlık etek boyu, dizi bulmamış!

Örtüyü düşünmez, tabut gelmemiş!

Giysiler uçarı, giygiler özgür!...

Geçer boğazlardan; her ne gelirse

Ne gümrük, ne kontrol; her ne olursa

Hiç aldırış etmez, keyfi bulursa

Haram, helâl denmez; yiygiler özgür!…

Yüce Hâk’tan korkmaz, halktan çekinmez

Eşini kıskanmaz, kızı sakınmaz

Cürümden, günâhtan, şerden yakınmaz

Kayıttan âzâde, kaygılar özgür!...

Ölüm gündem dışı, ecel gelmeden

Oturup düşünmez elden kalmadan

Musallâda bile namaz kılmadan

Gidecek ne yazık; uygu’lar özgür!

Kişi sevdiğiyle berâber, yarın;

Hiç işe yaramaz, dünyâca vârın;

Ukalâ söylemler doyurmaz karın

Kâbuller, hem redler; caygılar özgür!

Bir yanda hakîkat, ötesi putlar

Sayısız bâtıllar, hadsiz tâğutlar

Sevâba kayıtsız, günâhı kutlar

Neylersin; sevgiler, saygılar özgür!

Allâh’a kullukta gerçek hürriyet

Hebâ olur, nefse köle zürriyet;

Aldatmasın makam-mevkî, vâriyet

Taht kurar kâlplerde; sevgiler özgür!

Nûrânî, Mevlâ’dan dile hidâyet

Aynı gemideyiz, biriz nihâyet

Gayret gerek; değil yalnız şikâyet

Ortamlar müsâit, eygiler özgür!...