GAM-NÂME

Mâşâllâh, ikbâller yerinde, lâkin;

Varlığın şânına uysan ne olur!

Yükseldikçe ağırlaşsa etvârın;

Tevâzû kanadın yaysan ne olur!

Şımarmasan para ile pul ile

Ters düşmesen, hak yolunda kul ile

Asâlet yok; hil’at ile çul ile

Kâlbini sıdk’ile yuysan ne olur!

Göreve gelince, sûistimâl çok

Helâl ettireyim diye dâvâ yok

Maaşı olanın lâfa karnı tok

Öğüdü, îkâzı duysan ne olur?

Memuru, âmiri, işçi, yamağı

Tutmuşlarsa eğer bir iş kulağı

İlk fırsatta başlar görev kaçağı

Emeğin hakkıyla doysan ne olur?

İstisnâlar elbette vardır, zîrâ;

Mümkün mü ülkede bir dirlik ara?

Lâkin, bir gamsızlık kanayan yara,

Sen içini dertle oysan ne olur?

Hâlin eskisiyle seçilmiyor hiç;

Tavrından, edândan geçilmiyor hiç

Şöyle düşünerek geçirip de iç;

Halktan biraz hicap duysan ne olur!

Servete boğulup mülke batarsın

Hep dışarda yaşar, evde yatarsın

Gezip-tozduğunla hava atarsın

Yıldızları geçip saysan ne olur?

Çeliğe-çocuğa, mala taparsın

Nefsin ne söylerse onu yaparsın

Fırsatı kaçırmaz, hemen kaparsın

Bütün dünyâları soysan ne olur?

En son varacağın mekân neresi

Uyurken de akar zaman deresi

Gideceğin kabrin yok penceresi

Mermerleri boy boy koysan ne olur?

Ne bitmez hırslardır, yığar, yığdırır

Bunca malı-mülkü nere sığdırır?

En son seni günâhında boğdurur

Nâmını cihâna yaysan ne olur?

Nûrânî, nedir bu; senin feryâdın?

Niye sızlanmalar oldu mûtâdın

Ya oyun bozana çıkarsa adın

Gerçeği yazmaktan caysan ne olur?

Anladık; gerçekten geçemiyorsun

“Dilsiz şeytan” olmak istemiyorsun

“Boş ver, neme lâzım!” diyemiyorsun

Bilemem; hep böyle, bu’ysan ne olur?

İbretlikler biraz, ibret alır mı?

Yoksa inatları hep çoğalır mı? 

Yapılanlar karşılıksız kalır mı?

Ne gâm; eğer umutluysan, ne olur?!

Ümitliyiz, onsuz yaşanmaz elbet

Ne iri, ne diri olmaz memleket

Tüm mazlumlar seni bekler ey millet

Hak deyip çıkmış yolcuysan; ne olur?