DİRİLİŞ TÜRKÜSÜ...

Bir cennet misâlidir memleket baştan başa

Dünyâ kopmuş geliyor, severek koşa koşa

Herkes medet umarken ülkemin şefkâtinden

Mahvına kasdedenin başları gelsin taşa!…

Ecdâdımdan emânet, Rabbimizin ihsânı

Yüzündeki meymenet insan yapar insanı

Ey memleket evlâdı, yurdunu iyi tanı;

Şuursuzca davranıp, olma düşmana maşa!...

Nîmetleri ganîdir,  yetip artacak kadar

Dört tarafı dört mevsim, hem de dört denizi var

Gürültü-patırtısız, özgürce uçar kuşlar

Vâdi vâdi güzellik, ufuk ufuk temâşâ!...

Anadolu toprağı fazîlet ocağıdır

Medeniyet, asâlet, selâmet bucağıdır

Mazlumlara sığınak, merhamet kucağıdır

Vatanım, güzel yurdum, sen vaarol, var; çok yaşa!

Barışa giden yollar, hareketler sendedir

Hem maddî, hem mânevî bereketler sendedir

Ardında dizi dizi, memleketler sendedir

Seferin kutlu olsun; hiç gerek yok telâşa!...

İbrâhim Halil yurdu, ey güzel Anadolum

Her nereye uğrasam, Kâbe’ye çıkar yolum

Seni sevip-saymayı devlet bilen bir kulum

Ümmete, insanlığa; medetsin kurda-kuşa!...

Saklama hiç kendini, doğrul da çık siperden

Yine geç, yine öyle; anadan, yardan, serden!

Mâlum, kalkarmış derler; yiğit düştüğü yerden!

Kesmek olur mu ki hiç;  Mevlâ’dan ümit, hâşâ?!

Evet diyoruz tekrar, yeniden dirilişe

Yağız atlar kişnedi, gemler alındı dişe

Ne haddine kimsenin, engel olmak gidişe

Görmek istemiyoruz coğrafyada karmaşa!....

Nûrânî, hece hece bahtına duâcıdır

Seni sevip-saymamak; ne kötü, ne acıdır!

Ya bir de hıyânetler; kimlerin aracıdır?

Sormak gerek, nereye; şeytanla ortaklaşa?!....

Ey mukaddes memleket, yolların açık olsun

Bahtına kast edenler, derdi başından bulsun!

Yürüyüşü tamamla, cümle âlem kurtulsun;

Tıpkı geldiğin gibi; engeller aşa aşa!...

Yâ Rabbi; mazlum dostu, yurduma yardım eyle

Zâlimler dünyâmızı yakıp-yıkmasın böyle

Coğrafyamız şâd olsun, yeniden bu ülküyle;

Tiranlar boyun eğsin, önünde paşa paşa!...