HUZURSUZ ÜLKE SENDROMU!
Yazar -
"Bir ülkede edebiyat ve sanattan çok siyaset konuşuluyorsa o ülke üçüncü sınıf bir ülkedir." demiş Friedrich Nietzsche.
Özellikle son zamanlarda bu söz üzerine epey bir kafa yorar oldum. İçinde bulunduğumuz durum o kadar vahimdir ki, gerek görsel ve yazılı medya gerekse günlük hayatta olsun konuştuğumuz tek şey sadece siyaset.
Konuşmak demişken, konuşamıyoruz ki biz. Bağırıyoruz, çağırıyoruz, tehdit ediyoruz, kavga ediyoruz ama konuşmuyoruz! Çünkü konuşmak için iki kişi gerekir. Biri doğru söyleyen, biri doğru anlayan…
Bizim anladığımız tek şey referandumda Evet mi? Hayır mı? diyeceğimiz.
Nietzsche yanılıyor olamaz!
Her sene ülkelerdeki güven ve barış durumunu ele alarak hazırlanan Küresel Barış Endeksi raporuna göre Türkiye, en huzurlu 145'inci ülke olmuş. Rapora göre en huzurlu ülke İzlanda olurken, Suriye sıralamanın sonuncusu olmuş. Araştırma raporunda toplam 163 ülkenin yer aldığını da ekleyelim.
Gerçi bu tür araştırmaya gerek bile yok. Sokaktan geçen 10 kişiyi durdurup sorsan 9’u anlatır sana ekonomiyi, kalkınmayı, refah seviyesini…
Sözün özü; huzursuzuz, mutsuzuz, gelecekten kaygılıyız… Muasır medeniyet seviyesini hedeflediğimiz, bilim ve teknolojisi gelişmiş dediğimiz ülkelerin yıllarca gerisindeyiz.
Ne zaman güzel şeyler yazacağız, ne zaman güzel şeyleri eleştireceğiz biz?
Terörsüz, şehitsiz, kavgasız, gürültüsüz bir güne ne zaman merhaba diyeceğiz?
Ne zaman insanları ötekileştirmeden, kardeşçe, birlik ve beraberlik içinde yaşamayı öğreneceğiz?
Ne zaman siyaseti bırakıp bilimden, edebiyattan, sanattan bahsedeceğiz?
Umut var mı hala, yakın mıdır o aydınlık güneşli günler?
Büyük bir soru işareti!
O güzel, güneşli günleri görür müyüz bilemem ama bu kışın daha soğuk ve sert geçeceği belli. Dikkat edelim, Üşütmeyelim!