Yaşlı adamın eşi evde tereyağı yapıyordu, kocası ise her gün yakınlarındaki bakkala götürüp satıyor, onunla geçiniyorlardı. Bakkal Adam ın getirdiği tereyağını hiç tartmıyordu.

Ancak bir gün acaba dedi, Adam gittikten sonrada tereyağını tartıya koydu, 900 gram olduğunu görünce çok öfkelendi ve yarın geldiğinde bunun hesabını sorar bir daha da ondan alış veriş yapmam, dedi.

Ertesi sabah yaşlı adam elinde tereyağı içeriye girdi, 

Bakkal sert bakışlarıyla:

- Bir daha senden tereyağı almayacağım, dedi.

Yaşlı adam üzülerek !!!

- Efendim bir yanlışım mı oldu? dedi.

Bakkal:

- Efendi, senin bana verdiğin tereyağını tarttım, 900 gram geldi ayıp değil mi? bu yaptığın, dedi.

Yaşlı adam utanarak başını yere eğdi !!!

- Efendim, bizim terazimiz yok, sizden Bir kilo Şeker almıştık onu tartı olarak kullanıyoruz, dedi. 

Bakkal; Utancından ne yapacağını şaşırdı.

- Böyledir işte Dünya...

Kime ne ağırlıkta kıymet verirsen, O ağırlıkta kıymet bulursun.,        

-2-

Genç bir çift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar.

- Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırları asıyormuş

Kadın kocasına

- Bak, çamaşırları yeterince temiz değil, çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki de doğru sabunu kullanmıyor. ‘ demiş.

Kocası ona bakmış, hiçbir şey söylememiş, kahvaltısına devam etmiş.

Kadın, komşusunun çamaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş.

Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmış, bak demiş kocasına

- Çamaşır yıkamayı öğrendi sonunda, merak ediyorum, kim öğretti acaba ?’

Kocası uzun uzun karısına bakmış; Ben bu sabah biraz erken kalkıp penceremizi sildim’ diye cevap vermiş.

Hayatta böyle değil midir?

Başkalarını izlerken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduğuna bağlıdır.

Birini eleştirmeden ve hemen yargılamaya davranmadan önce Kalp(pencere) durumumuza bakmak ve ‘iyi’ olanı görmeye hazır olup olmadığımızı fark etmek güzel bir fikir olabilir !