ŞİİR OKUYAN CUMHURBAŞKANIMIZ

            Şiir yazan, şiir okuyan, şiiri seven insandan, insanlığa zarar gelmez. Bu fikri daima savunurum. Her zaman şiirle iç içe yaşayan her insanı makbul insan sayarım.

            Şiir yazmak kadar şiir okumanın da sanat olduğuna inanırım. Zira okuduğum kaynaklarda rastladığım beyitleri bir tarafa yazar, yeri gelince onları okur ve ezberlemeye çalışırım. Onları arkadaşlarıma okurum. Bu şekilde birikmiş pek çok beyitim vardır. Bu nedenle güzel şiir okuyanlara da hep gıpta etmişimdir.

            Çanakkale Destanı klipindeki o şahane şiiri şahane güzellikte okuyan herkesi büyük bir takdirle alkışlıyorum. Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ı okuduğu şiiri hayranlıkla dinler ve takdir ederim.

            Bir edebiyat gönüllüsünün burada beni ilgilendiren; şiir seven, ezbere şiir okuyan, o okuduğu şiirin duygusunu her hücremize bir nakış gibi işleyen bir cumhurbaşkanına sahip olmak benim için bir mutluluktur.

            Ben, Arif Nihat Asya’nın Dua şiirinin, muhteşem görüntüler eşliğinde seslendirildiği o klipi izlerken, okuyanın bir siyasi kimliği olduğu gerçeğini unutuyorum. Kendimi içinde asla közlenmeyen vatan sevgisi ateşinin alevlerine bırakıp “Sen hiç şühedanın sesini duydun mu? “mısrasını her duyuşunda eriyorum. Hele o şiiri okuyan kişinin zamanında sadece şiir okuduğu için hapis yatan birisi olduğunu düşününce, duygularım katmerleşiyor. Sahi, vatan şairi dediklerimiz içinde hapis yatmayan, sürgüne gönderilmeyen, kitaplarını toplatıp yakılmayan, gizli ya da açık baskı görmeyen bir tekini hatırlıyor musunuz?

            Yıllarca şiire şaire en çok eziyet edilen ülkenin vatandaşı olarak yaşamak sizin de içinizi burkmadı mı?

            Gelin öyleyse hep birlikte şahane şiir okuyan Cumhurbaşkanımıza sahip olmanın zevkini yaşayan, tüm siyasi eğilimlerimizden sıyrılmak birer edebiyat severek olarak o yılların hatırasını hep birlikte yaşayalım.