Murat Mahir Altan; “SAHTE GÜLÜŞLER DEĞİL, SAMİMİYET KAZANACAK”
Trakya'da sandık kurulu başkanlarına eğitim verildi
Seçim günü alkol yasak, eğlence mekânları kapalı
Ahmet Etem Oruç; “Çocuk bakım ve kreş projesi hemen uygulanacak”
Bu yazı 29 Aralık 2021, Çarşamba 09:48:39 tarihinde eklendi. 1049 kez okundu.
12 Punto 14 Punto 16 Punto 18 Punto

HAYAT SANA TEŞEKKÜR EDERİM - Burcu Çalışkan

HAYAT SANA TEŞEKKÜR EDERİM

 

HAYAT SANA TEŞEKKÜR EDERİM

Bu hafta 2021 yılının son haftasındayız. Kocaman bir yılı adeta geride bırakmak üzereyiz.
Bugün bu yazımda ben sizlerle birlikte kocaman teşekkür edelim istiyorum. Çoğu zaman unutuvermekteyizdir, bizim olanlar nasıl olsa “sonsuza” kadar bizimle olacaklar diye düşünürüz. Belki anne ve babamız için, belki biricik eşimiz için, belki çok sevdiğimiz dostlarımız için, belki yepyeni ve çok aşık olduğumuz sevgilimiz için, belki çok önem verdiğimiz yeni arabamız veya yeni işimiz için…

Ama dönüp de hayata bir kez bile bu an için, bu oluşlar için bu “bizim” olanlar için teşekkür etmeyiz. Bu çok nadir bir durumdur, bu “değer” bilmek halimizdir. Örneğin; on beş yaşına basmak üzere olan güzel kızımız için en son ne zaman teşekkür ettik? En son ne zaman bir ihtiyacı olanı sevindirebilmek merhametine sahip olduğumuz için teşekkür ettik?

En son ne zaman annemize bir kez daha dünya gözüyle sarılabildiğimiz için teşekkür ettik? En son ne zaman, ellerimiz, ayaklarımız ve tüm organlarımızın son derece sağlıklı olduğu için teşekkür ettik? Örneğin; bir çiçeği dalından kopartabilmek fiilini “gerçekleştirebilecek” sağlıkta olduğumuz için teşekkür ettik?

Sonra hayallerimiz için, iyi bir iş, iyi bir eş, iyi bir “insan” olmak istediğimiz için en son ne zaman teşekkür ettik? Tüm bunlar yerine yalan içerisine batmamış, dürüst bir hayat tutmaya çalışmak seçimini yapmış ve “yapabilmiş” olduğumuz için en son ne zaman teşekkür ettik?

Bizim olan her para miktarı için, dünyada yaratılmış ve bizlere bahşedilmiş muhteşem bereket için en son ne zaman teşekkür ettik? Ne zaman durup düşündük, bugün giymeye “olanağımız” olan baştan aşağıya her şeyimiz için? Bir ayakkabısı bile olmayan, karda okula altı açık yıpranmış ayaklarıyla gitmeye çalışan miniklerden biri olmadığımız için ve onlara halen yardımcı olabilme şansımızın ne kadar yüksek olduğunu idrak ederek en son ne zaman teşekkür ettik ve bir yardımda bulunduk?
En son ne zaman hiçbir karşılık beklemeden birini sevindirdik? Onun yüzündeki mutluluğa güzelliğe ve teşekküre eşlik ettik? En son ne zaman bir çocuğu kucağımıza aldık, hayatta hiçbir şeyden korkmamanın kokusunu en son ne zaman ta içimize kadar çektik? En son ne zaman bunun için ve burada daha paragraflarca yazabileceğim olağanüstü anlarımız için, hayatımız için, olduğumuz kişi olduğumuz için, en son ne zaman “benliğimiz” için, kendimizi akıllıca bilebildiğimiz için teşekkür ettik?

Ben bu yazımda sizlerle bu yılı kapatmadan uzun uzun hayata teşekkür edelim istiyorum… Hayatın bize bahşettiği bu yılda hayatımızı güzelleştirenler için, bu yılda gerçekleştirdiklerimiz için ve belki de hayal kırıklıklarımız için, gelecek yıla taşıyabilmek güzelliğine sahip olduğumuz umutlarımız için teşekkür edelim.

Tabii kendimden kendimle başlıyorum ama bu satırları okurken düşünmenizi rica ediyorum; elinizde bir şans olsa öncelikle kendi kendinize ve daha sonra ise hayata en çok ne için teşekkür ederdiniz? Bu teşekkürünüz ta içten, gerçekten gönülden bir teşekkür olsaydı bunun detayı ne olurdu?
Ben bu yıla bana verdiği tüm yeni insanlar için teşekkür ederim. Hayatın karşıma çıkardığı, bana kalplerini açan, bana öğreten benimle paylaşan bana hayatın güzelliklerini bir kez daha fark ettiren tüm bu güzel kalpler için teşekkür ederim…

Sonra sizlerle paylaşabildiğim her satır için, bu paylaşımlarla sizlerden aldığım tüm mesajlar için, bazen benimle dertlerinizi paylaştığınız bazen sorularınızla beni de aynı noktadan alıp ta uzaklara götürdüğünüz için… Her an benim yanımda olduğunuzu bu derece güzel hissettirdiğiniz için, adeta her güne, her yaşanana bunu yazarken ne düşünürdüm diye yaklaşmamı sağladığınız için ve en önemlisi benim dertlerime ortak olduğunuz için hayata ve size çok ama çok teşekkür ederim…

Beni emekle, sabırla büyüten, mutlu bir yaşamım olması adına dualarını eksik etmeyen, karşılıksız aşkların en büyüğü annem ve babama yanı başımda oldukları için önce şükrediyor, beni sevdiklerini bana bu kadar çok söyleyebildikleri için ve bana dünyanın en güzel hissini onlar için ne kadar değerli olduğumu her zaman hissettirdikleri için çok teşekkür ederim…

Candır O dediğim, sırdaşım, sırtımı yaslayabildiğim, her anımda gücüme güç katanım canım kardeşime, her baktığımda hayatın güzelliğini tekrardan gördüğüm, koca yürekli, mükemmel bir eş ve baba olan solyanım dediğim canım eşime, nefesim dediğim, varlığına her gün şükrettiğim, en büyük zenginliğim can parçam güzel kızıma  yaşadığım her güzel anın unutulmazlığı ve kısacası hayatımın her anına yansıdıklarını gördüğüm için teşekkür ederim…

Hayat, karşımıza çıkan her anımızda teşekkürümüzü hak ediyor, bazen bir gülümseme oluyor bu, bazen unutulmaz bir aşk, bazen muhteşem bir arkadaşlık, bazen yalnızlık öğretisi, bazen kaybetmek, bazen özlemek ve hatta bazen aldatılmak oluyor… Kısacası hayatın kendisi oluyor.

Ve o işte kendisi olmasıyla bile binlerce teşekkürü hak ediyor. Siz ne için teşekkür edersiniz?

Değer verdiklerimizin farkına varmak için hayat, ben sana teşekkür ederim…

Sevgiyle kalın….




Yazdır Paylaş
Diğer Burcu Çalışkan Yazıları
hurfikir.com.tr’da yayınlanan her türlü yazı ve haber kaynak belirtilmeden kullanılamaz. Sayfalarımızda kaynak belirtilerek yayınlanan haberler ilgili kaynağa aittir ve bu haberlerin kopyalanması durumunda, tüm sorumluluk kopyalayan kişi / kuruma ait olacaktır. Başka kaynak veya gazeteden alıntı yazarlar ve site yazarlarına ait yazılardan dolayı Hürfikir Gazetesi sorumlu tutulamaz.
Tasarım by Webdestek