BAŞKALARI NE DÜŞÜNÜR? - Burcu Çalışkan

İnsanlar, başkalarının zihinlerinde ve düşüncelerinde nasıl bir izlenim bırakacaklarından çoğu zaman oldukça endişe duyarlar. Bu nedenle, bizim için ne düşündükleri hakkındaki fikirlerine gereğinden fazlaca anlam yüklemiş olurlar. Başkaları üzerinde olumlu bir etki bırakma çabamız ve olumlu bir etki bıraktığımızı fark ettiğimizde de, içten içe mutlu olup gurur duymamız bu yüzdendir. Bu cümle adeta çocukluktan gelen köklerimizi hatırlatır. “Başkaları ne düşünür, el âlem ne der” düşüncesinin temelini oluşturur.

 

Aslında “başkasının ne dediği önemli değil.” Buna kendimizi inandırmaya çalışırız çoğu kez fakat buna inanmaya çalışsak da sosyal bir varlığız ve kendimizi karşımızdaki insanda tanıyoruz aslında. O yüzden bu sese kulaklarımızı kapatamıyoruz. Başkalarının seslerinin yankılandığı bu yolculukta herkesi mutlu edemeyeceğimizi kabul etmek gerekiyor. Kimi zaman söylenen bir çift söz için mesaiye kalıyor zihnimiz. Sağa dönsek yok, sola dönsek yok, uyuyamıyoruz, kafamıza bir şekilde takılıyor neden öyle söylediği, yaptığı ya da hissettirdiği. Bu noktada karşımızdaki kişilerin bakış açılarının farklı olduğunu bilmek kadar gerçekten herkesin iyi niyete sahip olmayabileceğini de hatırlamakta fayda olabilir.

Haset, öfke, ihtiras, nefret, hırs, kıskançlık… Hepsi içimizde ve bazen biz farkında olsak da olmasak da bu güdüler insan davranışına yön veriyor. Biri gelip bile isteye canınızı yakmak için yorum yapabiliyor. Sıfatlara ve bakış açısına göre kullanımlarına biraz detaylı bakarsak bunu daha iyi kavrayabiliriz. İnsanlar benzer anlamlara gelen sıfatları bakış açılarına ve ruh güzelliklerine göre yorumlayıp o şekilde ifade edebiliyor. Örneğin cömert olursun enayi, tutumlu olursun pinti, pozitif olursun saf, negatif olursun depresif, bildiğini söylersin ukala, bilmezsin cahil, heyecanlı olursun şapşal, heyecansız olursun ruhsuz derler. Kısacası insanlar her zaman yaftalayacak şeyler arar ve gerçekten bulurlar da.

Bu yüzden en çok yatırımı kendimize yapıp başkasından aldığımız her eleştiriyi içselleştirmemeliyiz. Bu demek değil ki eleştirilmeyelim, tabii ki eleştiri gelişim için şart ama mizacımızda bize güçlü gelen yönlerden el âlemintorba gibi büzülemeyen ağzı yüzünden vazgeçmeyelim. Hata yapabiliriz, herkes yapar. Kendimizi suçladığımız zamanlarda dışarıdan gelen, iyi niyetli olmayan, virüs gibi zihnimize sızmaya, bizi aşağı çekmeye çalışan sıfatların, sözlerin farkında olalım ve mükemmel olmakzorunda olmadığımızı kendimize hatırlatarak elimizden geleni yapmaya devam edecek motivasyonumuzu koruyalım ve yine bizler de çevremizdekilere sıfatlar yakıştırırken iyi niyet ekseninden uzaklaşmamaya çalışalım. Çünkü bu sıfatların, yorumların, insanların sesini kısabildiğimiz kadar güzelleşiyor hayat.

Sevgiyle kalın…

 

Yorum yapmak için tıklayınız!   Yapılan Yorumlar [ 0 ]