AYASOFYA CAMİ KİMİN YORGO OLDUĞUNU BELLİ ETTİ -

 Zaman zaman şu sözle çok karşılaşırız “Atatürk olmasaydı şimdi adınız yorgo olacaktı…” Sahi olur muydu acaba? Çok şey değişirdi. Mesela ben Cuma günleri cumaya giderim, bayram günleri bayram namazına gider, bayram yaparım, büyüklerin ellerinden öperim, çocuklarımda benim ellerimden öperler. Ramazanda oruç tutarım, teravih kılarım, ezan dinlerin, namaz kılarım, daha ne diyeyim acızane bir Türk İslam ferdi olarak yaşamaya çalışırım. Eğer adım yorgo, olsaydı bunların hiçbirisini yapmaz, yapamazdım. Peki senin adın yorgo mudur? Bu dediklerimi yapabiliyor musun? Senin adın nedir bilmiyorum içki içer misin, oruç tutar mısın? Cuma bilir misin? Senin adın yorgo olsa ne değişir? Benim adım yorgo olmadığı sürece Ayasofya’nın cami olmasına sevindim sende sevindin mi? Sözcü gazetesi manşet atmış “Geçen yılın felaketlerinden biriside Ayasofya’nın camiye çevrilmesidir” diye. Bu manşete tepki duyan Cumhurbaşkanımızda “Geçen yılın en güzel olayı Ayasofya’nın cami olmasıdır” manasında sözler söylemiş. Bu sözlere Yunanlılar çok kızmışlar. Yani yorgolar Cumhurbaşkanımızın sözlerine çok alınmışlar. Şimdi yorgo kim? Sizi yorgo yapan kim? Yada eğer Ayasofya’nın cami olmasına Yunanlılar kadar üzüldüyseniz sizin adınız yorgo olsa ne olur, Rahmi olsa ne olur? (Sözcü gazetesi bu manşeti tevil için kıvırıp dururda neyse) ATATÜRK’LE ALDATANLAR. O dünyanın bir hocası vardı “Allah’la aldatanlar” diye kitap yazmıştı. Televizyonlarda da herkese çamur atar bazen de sinkaflı küfürler ederdi. Cenabı Allah c.c. adını kullanarak halkı aldatanlara çok rastladık ama Atatürk’le aldatanlar onları bin defa solladılar.

 Atatürk’le aldatanlar güruhunun en başını da sözcü gazetesi çekiyor. Atatürk’ü bir sopa gibi kullanıp herkese ayar vermeye çalışıyorlar. Bunların yaptığını yorgo yapmaz. Yorgoyla hayatları bir, yaşantıları aynı, sloganları sözleri aynıdır. Ayasofya’nın açılması, yani cami olması işte bunlar için o kadar felaket, Depremlerle, korona salgınıyla aynı seviyede yılın felaketiymiş. Bizim küçüklüğümüzde radyo televizyon yoktu, hatta elektrik yoktu. Uzun kış gecelerinde büyüklerimiz masallar anlatırlar bizde heyecanla dinlerdik. Bu masallarda geçen şu olayı hiç unutmam. “Uzun savaş yıllarında bir subayımız ne zaman Müslüman Türkler ölse sevinir ne zaman gavurlar ölse üzülürmüş. Oysa aksi olmalıdır. Subayımız vicdan azabı çeker derdinin hiç kimseye açamazmış. Bir gün eve gelip annesine sormuş –Neden böyle oluyor? Annesi iç çekmiş –Ah yavrum ben bir gavurun tecavüzüne uğramıştım seni ondan peydahladım…” Çok şükür biz Müslüman Türk’üz de sahiden siz yorgo musunuz?

                                                                                                                                                               Saygılarımla