İLERDE OLANLAR; GERİDE KALANLAR!... - Nuri Kahraman

Hacısı-hocası gaflete daldı; 

Geride kalanlar geri mi kaldı? 

Ne oldum delisi güruh türedi; 

Farkında olmadan kendini saldı! 

Gerçi, herkes görevlisi dîninin; 

Lâkin en başlarda bizleriz, bilin! 

Kötü örnekseniz, önden çekilin; 

Şâir ilk kılıcı kendine çaldı!... 

Herkes gibi olmak, olmak değildir! 

Çağı yakalamak, bulmak değildir! 

Hoyratça kahkaha, gülmek değildir! 

Neden edep gitti, hayâ azaldı?!...

Şirinlik artınca kalır mı vakar? 

Ağırlık gidince artık kim takar? 

Bu gidiş seni de beni de yakar; 

Ayıkalım dostlar, vakit daraldı!... 

Hey aziz kardeşler, ne oldu bize? 

Dünyâ cennetleşti, çıktık mı düze? 

Makamlar-mevkîler sanma ki vize! 

Sorumluluk, bil ki daha çoğaldı!... 

Giyimler-kuşamlar; ne bu fantezi? 

İsraflar-masraflar; lüksün en dozu! 

Her şeyin zengini, görgünün azı; 

Maddeler yükseldi, mânâ azaldı!... 

Para geldi, samimiyet kayb’oldu 

Eskileri, anmak dahî ayb’oldu! 

Yerlerde bereket, gökte ay boldu; 

Yalancı ışıklar mehtâbı çaldı!... 

Hassâsiyet derler; yok nişânesi 

Zamana uymanın çok bahânesi 

Dâvânın, ülkünün sırf terânesi 

Dönerli koltuklar hızdan bunaldı!... 

Birden makam-mevkî bozuyor böyle 

Sonradan görmeyse, azıyor böyle 

Şeytan gıdıklıyor, sızıyor böyle; 

Özler bozulunca, gözler karaldı!... 

Nûrânî, senin de işin ver-yansın! 

Nefistir, tatlıya nasıl dayansın?! 

Ne şiş yansın bırak, ne kebap yansın 

Sana ne, her kim; ne aldıysa aldı?!... 

Senden mi sorulur cürmü, vebâli? 

Kalemin diken mi; nedir bu hâli? 

Hep hicv’etme, Molla Kâsım misâli 

Hazır da giderse, elde ne kaldı?!... 

Ne zaman oturur işler rayına? 

Kaliten de olsun, bakma sayına 

Dikkât gerek, hem oka, hem yayına; 

Düşman sel gibiydi, daha çoğaldı!... 

Şâirin dediği, dalma gaflete; 

Uyanık ol, her yan eşkiyâ, çete 

Düşürmek isterler seni zillete 

Hepsi de gemleri azıya aldı!... 

Refah, eylemekte rahata yatkın 

Uyku yok; kılmadan batıyı batkın! 

Senin de dâvâya olsun bir katkın 

Şafak söktü işte, ufuk ağaldı!... 

Sevgili kardeşler; haydi eyvâllâh 

Tetikte olalım, dâimâ âgâh; 

Hep birlik koşalım; hayy-âlel’felâh 

Ezanlar, tekbirler coştu, çağaldı!...