EMİN SİLSİLE - Ahmet Bostancı

EL-MÜ’MİN: Yüce Allah’ın güzel isimlerin (esmaül-hüsna) den biridir.  Dört manası vardır. Şöyle ki:

1-Mahlûkatını korkulardan emin kılan, güven veren, güvenilen.

2- Kullarına iman nurunu veren, onların kalplerini imana açan.

3- Allah kendisi bizatihi emin olandır, emniyetin kaynağıdır.

4- Kulları emindir, güvenilirdir, O’na inananlar da sadıktır.  

CİBRİL-İ EMÎN: Meleklerin en büyüğüdür. Diğer adı Cebrail’dir. Kur’an dahil tüm ilahi kitapları ve emirleri Allah’tan peygamberlere getiren melektir. Allah’ın gücü anlamına gelir. Nitekim Kur’an’da: “Onu Ruh'ul-emin (Cebrâil) indirmiştir” . (Şuara:193) buyurulmaktadır.

MUHAMMED-ÜL EMÎN: Güvenilir Muhammed(as) demektir. Peygamberlikten öncede, sonrada yalan söylediği, hile yaptığı görülmemiştir. Son derece dürüst ve güzel ahlak sahibidir. Bunu kendisine inanmayan düşmanları dahi ikrar eder ve söyler.

MÜ’MİN: Allah’a, peygambere ve onun getirdiği dine inanan, güvenilir insan, elinden dilinden emin olunan, zararsız kişi demektir.

EL-MÜ’MİN olan yüce Allah, CİBRİL-İ EMİN isimli melek vasıtasıyla, MUHAMMED-ÜL EMİN olan peygamberine yüce dinini, kitabını emanet ederek,  MÜ’MİN kullarına ulaştırdı.

İnanan insan; bu silsile içerisinde imanını sorgulamalıdır. İnanması gereken değerler nereden, nasıl, hangi yolla kendisine ulaşmaktadır. İnsan kimin kuludur. Kimin muhatabıdır. Bunu bilmelidir. Bu sayede iman hakikatine ulaşmalıdır. Niçin var olduğunu, kime karşı sorumlu olduğunu bilmelidir.

Allah insanları yaratan ve onlara kitaplar, peygamberler gönderendir. Muhammed (as); Kur’an’ı tebliğ ve tebyin edendir. Kur’an’ı ulaştıran ve açıklayandır. O yürüyen ve yaşayan Kur’an’dır. Muhammed (as) ve diğer peygamberler yeryüzünü eman (emniyet) ve huzur yurdu haline getirmek için gönderilmiş özel insanlardır.

Güven, itimat imanla beslenir. Bu sayede dünyaya huzur hakim olur. Okul, işyeri, sokak, çarşı, ev… hasılı dünya yaşanır hale gelir. Gönül evi imanla bezenirse,  insan gerçek mutluluğa erişir. Şehirler, köyler, ülkeler emniyete kavuşur. Aksi halde insanın da dünyanın da tadı- tuzu kalmaz.

                                                                                                                                       Ahmet Bostancı