BİR GÜN DEĞİL, HER GÜN BAŞ TACIMIZ: “ANNELERİMİZ” - Burcu Çalışkan

Hayatımızda her ne olursa olsun yanımızda duran, küçücük yaşımızdan itibaren bize gözleri gibi bakan, her zaman bizler için en iyisini bilen, muhteşem vericidir annelerimiz.

Üzgün olduğumuzda, yardıma ihtiyaç duyduğumuzda ya da herhangi bir zorlukla karşılaştığımızda, en çok anneler değil midir destek veren? Annelerin gücü pek çoğumuzun tek başımıza altından kalkamayacağı güçlükleri aşmamızı sağlarken, annemizin küçük bir desteği olmazı olur yapar. 

Anne çocuk ilişkisi sevginin en saf halidir; sevgi ve şefkatin en saf ve temiz hali annelerin kalbinde gizlidir. Anneler sevecendir, anlayışlıdır, bağışlayıcıdır; en tatlı hisleri en yumuşak halleriyle aktarır, korur, kollar ve sarıp sarmalar. Annelerin yanı dünyanın en güvenli yeridir.

Tüm annelerin süper güçleri ortak olsa da, her biri birbirinden farklıdır. Her annenin duruşu, bakışı, düşünceleri, tavrı, tarzı farklı ve kendine hastır. Onları özel yapan da budur. Anneler imkansızı mümkün kılar. Dışarıdan bakıldığında zor görünen pek çok şey, anne olduktan sonra hayatın doğal akışında her an karşılaşılıp üstesinden rahatça gelinebilen sorumluluklara dönüşür. Kimi zaman sabaha kadar uyumaz, yine de her şeye yetişirler.

Anneler çok yönlüdür. Anne olmanın getirdiği büyük sorumluluklar, annelere birden fazla görevi başarıyla yerine getirme yetisini kazandırır. Anneler ilham verir. Pek çok kız çocuğu büyüyünce “annesi gibi” olmak isterken, annelerinin her adımından, her duruşundan ve her sözünden ilham alır. Seçimlerinde annelerinin ne düşüneceğini sorgular, adımlarını ona göre atar. Anneler her an parlar ve tüm yaptıklarında büyülü bir ışıltı vardır. Bir bakışları, tatlı bir dokunuşları içimizi ısıtmaya anında yeterken, bir gülüşleriyle dünya güler.

“Anneler Günü” yaklaşıyor.
Ne çok severim, “Annemize Türkü” şarkısını..
“Güneşin alası çok
Her evin çilesi çok
Analar çeker yükü
Kimsenin bilesi yok
Gelin çiçek verelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim
Çocuğa bakar anne
Evine tapar anne
Gece gündüz çalışır
Yarını yapar anne
Gelin çiçek verelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim.”

Annelerimize bugün ne versek, ne kadar teşekkür etsek az!..

Arkadaşım, sırdaşım, övünç kaynağım, en büyük şükrüm, baş tacım canım annem ben de sana ne kadar teşekkür etsem azdır.

Beni dünyaya getirdiğin için teşekkürler…

Beni dünyaya getirerek,  uzun bir süre uykusuz kalmayı göze aldın. Geceler boyu benim ağlama seslerimle uyandın. Ve bunları sadece beni bir gün kucağına alma umuduyla ve sevgi dolu yüreğinle yaptın. Bunun ne kadar büyüleyici olduğunun farkında mısın? Ben daha gerçek değilken bile sevdin beni; sadece yüzüme bakabilmek için hayatını askıya almaktan çekinmedin. Bu, birinin benim için yapabileceği en büyük şeydi.

Bana öğrettiklerin için teşekkürler…

Kendimden bile önce seni tanıdım ben.
Kokunun verdiği huzur, hafızamdan daha eski.
Onun için beynimle değil, kalbimle tanırım seni.

Sen benim ilk öğretmenimsin.
Kendimi var etmeyi senden öğrendim.

Sana güvenerek güvenilir olmayı öğrendim. Sınırsız sabrına sorduğum sorularla sorgulamayı; bana sorduğun sorularla keşfedilmeye değer biri olduğumu öğrendim. En kötü esprilerime bile güldüğün için kendimi sevmeyi ve insanları güldürmeyi denemeyi, en çok da kendime gülmeyi öğrendim.

Bazen anladın, bazen anlamadın ama beni dinlediğin için dinlenilmeye değer olduğumu, söylediklerimin anlamı olduğunu öğrendim, konuşurken kendime güvendim.

Her hangi bir ritim duyduğumda nasıl göründüğümü önemsemeden sadece kendim için dans ederek dünyayı durdurabileceğimi senden öğrendim.

Ağaçların şarkısını dinlemeyi, rüzgarın saçımla oynamayı sevdiğini, denizi bir nefeste içime çekebileceğimi, yolda yürürken gördüğüm bütün hayvanlara selam vermeyi, doğanın bir parçası olduğumu seni izlerken öğrendim.

Türkülerin, ruhu olan şiirler olduğunu, sesle değil kalple söylenmesi gerektiğini senin sesinde canlanan türküleri dinlerken öğrendim.

Yaşamayı büyük bir tutkuyla sevmeyi, bir anını bile israf etmemem gerektiğini gözlerinin içinde ışıl ışıl parlayan yıldızlardan öğrendim.

Hayatı senden öğrendim ama kimsenin beni senin sevdiğinden fazla sevemeyeceğini sen değil, son öğretmenim, kızım öğretti.

Hissettiğin için teşekkürler…

Ben düştüğümde senin canın acıdı. Çıkan dişimi yastığın altına koymak için benim kadar heyecanlandın. Biri kalbimi kırdığında, hissettiğim acının aynısını sen de hissettin. Başarılarımda neşemi paylaştın. Bana sonsuz sevgini sundun. Eskiden bana, ben ne hissediyorsam aynısını hissettiğini söylediğinde, bunun gerçek olmadığını düşünürdüm; ancak şimdi gerçek olduğunu anlıyorum. Attığım her adımda bütün kalbinle benimleydin.

 Sen olduğun için teşekkürler…

Sen çok güzelsin canım annem, kendin, yüreğin çok güzel annem. Benim harika anılar biriktirmemi sağladın, yaşamımı nasıl sürdüreceğimi öğrettin. Ama hepsinden önemlisi, nasıl anne olunacağını öğrettin. Sen bana iyi bir eş, iyi bir arkadaş, iyi bir öğretmen olmayı ve daha birçok şeyi öğrettin. İyi ki benim annemsin. İyi ki varsın canım annem.

Biliyorum ki, bu birkaç teşekkür senin beni yetiştirirken yaptığın şeyler karşısında çok az kalıyor. Ama yine de bu teşekkürlerin kalbimin derinliklerinden geldiğini söylemek istiyorum. Bana tüm kattıkların, öğrettiklerin, kazandırdıkların için. Yaşattıkların ve yaşatacakların için sonsuz teşekkürler canım annem. Seni çok seviyorum.

Başta beni emekle, sabırla büyüten, yaşamım boyunca kötülüklerden koruyan, mutlu bir yaşamım olması adına dualarını eksik etmeyen, melek kalpli baş tacım canım annem senin, hayata her baktığımda hayatın güzelliğini tekrardan gördüğüm hayat arkadaşımı büyüten fedakâr, güzel yürekli, baş tacı annemin ve tüm annelerimizin ve anne adaylarının "Anneler Günü" kutlu olsun.

Bir gün değil, her gün baş tacımız annelerimize sevgilerimle…