AFFETMEK… - Burcu Çalışkan

İnsanlarla iletişim kurarken zaman zaman  sorunlar yaşayabiliyoruz.. Bunun sonucunda öfke, nefret, kızgınlık ve intikam gibi duygular bizi esir alabiliyor, insanların güzel yanlarını görmemizi engelleyebiliyor. Nefret hissini aşmanın yolu affetmekten geçiyor. Nefret ederek nereye kadar yaşayabilir ki insan? Çünkü nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır. Kim bir ömür mutsuz olmak ister ki? Hiç kimse. Herkes mutlu olmak, yaşamdan zevk almak ister.

Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir. Sadece kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı.

Affetmek insanı derinleştirir. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir. Çünkü affetmek bir seçimdir. Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. Affetmek bir süreçtir.

Affetmek bir seçimdir. Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Yani koşullu affetme yoktur. Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.

Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin özgürleşmenizdir. Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır. O acılar sizin acılarınız.

Affetmek kolay değildir. Fakat özgürleşmek için gereklidir. Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrol altında tutmasına son vermek demektir.

AFFETMEK

O kişiyi sevmek değil. O kişiyle konuşmak zorunda olmak değil. O kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.

O kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. O kişiyi kucaklamak değil. O kişiyi suçsuz bulmak değil. O kişiyi haklı bulmak değil. O kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.

Affetmek, kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin hapishanesinden özgürlüğe kavuşmaktır.

Affetmek artık acıyı hissetmemektir. Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir. "Duygusal unutma“ affetmenin diğer adıdır.

Affetmek ve unutmak erdemli insanların özelliğidir. Çünkü böyle kişiler yapılan kötülüğü içinde büyütmezler. Aslında düşünsenize en yakınımız sandığımız kişilerden büyük zararlar görebiliriz bazen. Bu insanlara karşı içimizde kin , nefret beslediğimiz zaman içimiz sıkılır öyle değil mi?

Daha stresli oluruz. Yanımızdaki masum insanlardan çıkarırız sinirimizi ve içimizi kin ve nefretle doldurmaya devam ederiz. Aslında kendimiz zarar görürüz bundan. Oysa yapılan kötülükleri unutsak tam aksine bize kötülük yapan kişiye iyilik yapıp onu utandırırsak daha mutlu olmaz mıyız, oluruz bence. Neden mi? Çünkü birey kendi iç sağlığı için, ruh sağlığı için affetmeyi ve yapılan kötülükleri unutmayı bilmelidir. Çünkü ancak o zaman gerçekten özgür olabilirsin.

Sevgiyle kalın….