Ülkem der ki ben âlâyım
Küffar başına belâyım!...
Her diyârdan ben âlâyım
Benden âlâ diyâr var mı?
Adım, sanım; Anadolu:
Hem ana, hem baba dolu
Âşık Veysel över seni
Sevmez seni sevmeyeni
Âşığındır eski-yeni
Senden özge toprak var mı?
Her yanı bolluk-bereket;
Sanki, dünyâdaki cennet!
Yaşlısı, genci fedâkâr
Dertli, çilekeş; cefâkâr
Sabırlı, vakur, vefâkâr
Ondan âlâ millet var mı?
Kahramanlığı hârika
Bir alâmet-i fârika!...
Yiğidi der; en âlâyım
Düşman başına belâyım
Cenge, harbe müptelâyım
Benden âlâ asker var mı?
Gurbet olmuş bizim bağlar
Sıla sıla diye ağlar!...
Filistin der be hey Tanrı
Benim boynum neden eğri?
İlden ayrı düştüm gayrı
Benden yetim devlet var mı?
Kudüs feryat eder ağlar
Mescid Aksâ kara bağlar
Balkan der ki ben nazlıyım
Tuna boylarda gizliyim
Sarı saçlı, gök gözlüyüm
Benden mazlum millet var mı?
Hem karlı, hem kanlı dağlar
“Nerde ümmet?” diye ağlar!...
Afrika der bahtım kara
Rengim siyah, tahtım kara
Gözüm yaşlı, gönlüm yara
Benden mahzun kıta var mı?
Fas, Nijerya, Ümit Burnu;
Vahdetsiz ümmet olur mu?
Mânâ esir madde köle
Ne yaşaya, ne de öle
Nereye kadar bu böyle?
Benden hakir, fakir var mı?
Hayat zulüm, gündüz-gece
Yokluk, ızdırap, işkence…
Avrupa der; Batı birlik
Bizlere mahsustur dirlik
İlkemiz; Doğ(r)u’ya körlük;
Bizden aygır uygar var mı?
Çağdaş, çağdaş diye çağlar
Lâkin, insanlık kan ağlar…
Amerika, der jandarma
Terörlerim sırma sırma
Sakın ha karşımda durma
Benden kansız ülke var mı?
Kim ne isterse, konuşsun
Sonuç; ben gerçek, sen düşsün!
İngiliz aklım, beynimdir
İsrâil nûr-i aynımdır!
Silâh süsümdür, eynimdir
Benden şedit belâ var mı?
Rus, Çin, Kore; tüm kıtâlar
Hep boşa ata-tutalar!...
Ortadoğu, Bağdat, Kudüs
Dâim ezik, dâim sus-pus
İçiyle-dışıyla mahpus
Ondan nâçâr bölge var mı?
Afrin, Membiç, cinderesi
Bak, kızıl elma neresi?!...
İnşâllâh, omuz omuza
Gider olduk yolumuza
Selâm olsun ordumuza
Bizden âlâ ordu var mı?
Yiğit geçmiş, yârdan, serden;
Kalkıyor düştüğü yerden!...
Tayyip der ki, boyum uzun
İnşâllâh bitecek hüzün
Sil yaşını, gülsün yüzün
Haktan büyük izzet var mı?
Şimdi birlik-dirlik çağlar
Çağlasın ovalar, dağlar…
“Yeniden Büyük Türkiye”
Millet hasta bu ülküye
Ey ümmet, atla terkiye;
Başka gidecek yer var mı?
Haydi düşelim yollara
Sömürgenler düşsün dara
Has millettir bizim millet
Sevinsin coğrafya, ümmet
Birlik ol her şeyi hallet
Başkaca çıkar yol var mı?
Arabı, kürdü, çerkezi
Bu dâvâ sardı herkesi
Coşuyor, vurdukça saza
Destan bitmez yaza yaza
Bu millete bayram, gazâ;
Dünyâda böylesi var mı?
Duâlı millet bu millet;
İnşâllâh bitecek zillet...
Nûrânî, Allâh’a şükür
Akın rûhu püfür püfür
Coğrafyamdan gitsin küfür
Bundan âlâ niyâz var mı?
“Sabır, savaş, zafer” derim;
Allâh Kerîm… Allâh Kerîm…