ONLARIN SÖZÜ BÖYLEYDİ… - Ahmet Bostancı

Söz namustur. İnsanı bağlar. Hele söz Allah’a veriliyorsa!… Kelime-i şehadet getirmek, Allah’a söz vermek demektir.  “Allah’ım kitabında ne emrediyorsan, peygamberinle ne gönderdiysen kabulümdür. Başımın üstünde yeri vardır. Söz veriyorum; inandım ve gereğini yapacağım” demektir. Yoksa dille söyleyip gereğini yapmamak, sözünde durmamaktır. Bakalım sahabeler nasıl yapmış. Onların söz verişini Kur’an-ı Kerim şöyle anlatıyor: “Sana bîat edenIer ancak AIIah'a bîat etmiş oIurIar. AIIah'ın eIi onIarın eIIerinin üzerindedir. Verdiği sözden dönen kendi aIeyhine dönmüş oIur. AIIah'a verdiği sözü yerine getirene, AIIah büyük bir mükâfat verecektir.” (FETİH:10)

Akabe biatında (sözleşmesinde) bulunan Müslümanlar Allah’a ve peygamberine şu sözleri verdiler.

a) Allah'a hiçbir şeyi eş ve ortak koşmamak,

b) Hırsızlık yapmamak,

c) Zina etmemek,

d) Çocuklarını öldürmemek,

e) Kimseye iftirâ etmemek,

f) Hiçbir hayırlı işe karşı çıkmamak.

Bu bîattan sonra Peygamber Efendimiz, kendilerine hitaben şöyle konuştu:

"Sizden, verdiği sözde duranın ücret ve mükâfatını Allah, tekeffül etmiş, onlara Cenneti hazırlamıştır. Kim insanlık icâbı, bunlardan birini işler de ondan dolayı dünyada cezaya uğratılırsa, bu ona kefaret olur. Kim de yine bunlardan, insanlık haliyle birini irtikab eder de işlediği o şeyi Allah gizler, açığa vurmazsa, onun işi de Allah'a kalır. Dilerse onu bağışlar, dilerse azaba uğratır."

Ayrıca, bu Müslümanlar, Resûl-i Ekremle aralarında şu şekilde bir anlaşma akdettiler:

"Gerek sıkıntı ve darlıkta ve gerekse refah ve sevinç halinde söz dinlemek ve itâat etmek başta gelir. Ve sen bizzat, bizim üstümüzde bir tercihe sahip olacaksın ve senin hiçbir iyi hareketinde sana karşı itâatsizlik etmeyeceğiz."3

Akabe bîatlarında bulunanların yapmayacaklarına dair söz verdikleri yukarıdaki hususlar, huzurlu bir cemiyet hayatının temelini teşkil eden unsurlardı. Bu çirkin hareketlerin hâkim olduğu cemiyetlerde, elbette emniyet ve âsâyiş olamazdı.

İnsanlığı huzur ve saâdete kavuşturmak ve cemiyet hayatını asayiş temeli üzerine oturtmak için gelen İslâm, ideal insanı ve toplumu oluşturmayı hedefler. Lafta kalan imanın, sadece dille ifade edilen kelime-i şehadetin faydası olmaz.