BU ZAFERİN BİZİM İÇİN EN BÜYÜK KAZANCI "ÇANAKKALE RUHU"DUR -

Her savaştan sonra "ne kazandık, ne kaybettik" muhasebesi yapılır. Yeni bir 18 Martı yaşarken, Çanakkale zaferini hatırlarken böyle bir muhasebeyi de yapmalıyız tabi. 

Aslında biz o savaşı kaybettik. Daha doğrusu, Çanakkale cephesinde kazandık ama diğer cephelerde kaybettik ve üç sene sonra yani 1918'de "ateşkes" istedik. 

Savaşa başladığımız 1914 yılında şimdikinin üç veya dört katı toprağımız var iken, savaşın sonunda dörtte üçünü kaybetmemizin ötesinde mevcudu da koruyabilmek için yeni bir istiklal harbi yapmak mecburiyetinde kaldık. 

Peki, düşmanlarımız hep kazandı mı? Hayır, onlarda çok şey kaybettiler. Ben böyle uzun süren savaşları çok Raund'lu boks maçlarına benzetirim. Sonunda birisi Mağlup olur ama galip geleninde ayakta duracak mecali yoktur. Birinci dünya harbinin neticesi de aynen öyle olmuştur. Sonunda bizimle beraber olan Almanya, Avusturya, Macaristan ve Osmanlı yenilmiştir ama bu savaş içerisinde en büyük kaybı Osmanlı'dan sonra Rusya yaşamıştır. Biz imparatorluğumuzu kaybettik, Rusya'da çarlık'ı kaybetti. Ayrıca Rusya halende kaybetmeye devam ediyor. Zira Rusya'ya 1917'de  Yani savaşın en hararetli yıllarında gelen Komünist kızıllar Rusya'nın  anasını bellediler. Rusların ruhunu yok ettiler. Şimdi Putin bu ruhu Yeniden kazana bilmek için çabalayıp duruyor. 

Fansa ve İngiltere'ye gelince, Onlarda sömürgelerinden toplayıp getirdikleri askerleri karşımıza çıkardılar. Onlara vaat edilen bir kaç gün içerisinde Osmanlı'nın şehirlerini başta da İstanbul'u yağmalama sözüydü ama sekiz buçuk ay Gelibolu yarım adasında çakılıp kalmaları yarısından fazlası yanıbaşlarında ölmeleri, Yazın susuzluk, Kışın soğuk çilesini yaşamaları evlerine döndüklerinde anlatacakları çok şey oldu. Öleninde kalanında yıllarca anlatılması, İngiliz ve Fransız Emperyalizminin sorgulanmasına sebep oldu. İşte bu süreç sonunda sömürgelerin bağımsızlıklarıyla neticelenen bir başlangıç olmuştur. İngiliz ve Fransızların da en büyük kayıpları budur. Türk Milleti olarak belki de en büyük kaybı biz yaşadık. Çok toprak kaybettik. Çokta gencimizi kaybettik. Üstelikte tahsilli kültürlü ve de inançlı nesillerimizi kaybettik. Bu gibi kanlı savaşların şöyle bir neticesi olur. "Haydin vatan müdafaasına" denildiğinde, en önce, en inançlılar, en vatanperverler koşarlar, ve de en önce onlar ŞEHİD olurlar. Vatanperverler ölünce Vatan savaş kaçkınlarının elinde kalır. 

Maalesef bizde tamda böyle oldu. 

Bu derin yarayı daha da fazla kaşımadan, yeniden Çanakkale RUHUNA dönelim. Milletimize bu RUHUN var olduğunu 15 Temmuz gecesi gördük. Bu ruhu daha da büyütelim, daha da güçlendirelim. Zira düşman hala orada durup duruyor. 

Saygılarımla....