BASRİ UZUNCA - Metin Dikener

Adalet Kulübünde futbol oynadığım yıllarda Basri Uzunca’yı Babaeski’den transfer etmek istemiştik. O’nun Trakya’nın sayılı kalecileri arasında olduğunu da biliyorduk. Okulunu bahane ederek bu transfer gerçekleşmedi. Yıllar sonra Diyarbakır’da Hava Kuvvetleri Futbol Şmpiyonasında O, Eskişehir Havagücü Takımının kalecisi olarak karşımıza çıktı. Favori olarak gösteriliyorduk ama kaleci Basri’yi bir türlü geçemedik. 0-0 beraberliğe boyun eğdik. Maçtan sonra Teknik Direktörümüzden bir de fırça yedik. Daha sonra Basri ile Hava Kuvvetleri karmasında aynı takımda oynama mutluluğunu yaşadık.

Geçmişteki yaşanan ve unutulmayan o güzel anıları konuşuyoruz. ‘Senin Eskişehir’de Atatürk stadında Eskişehir Demirspor’u 1-0 yendiğiniz ve şampiyon olduğunuz maçı izledim. O gün oynadığınız o nefis futbolu bugün dahi unutmuyorum.’ Basri Uzunca’nın bu güzel sözlerine teşekkür ettim. Basri Uzunca, askerliğine noktayı koyup, emekli olduktan sonra Teknik Direktörlüğe başladı. Birçok takımı başarı ile çalıştırdı. Profesyonel lig de Edirnespor’u şampiyonluğa oynattı. Yine beni bir ziyaretinde Lüleburgazspor’a gel, görev al dediğimde ‘Edirnespor ile mukavelem var ‘dedi. Bu transferde gerçekleşmedi. Eski futbolcu arkadaşlardan bahsettik. Acaba şimdi ne yapıyorlar diye… merak ederken O, Erdem Tuhal’a telefon etti. Erdem, ilk evvela Zeytinburnuspor’u bir sene sonra da Bakırköyspor’u Türkiye Süper Ligine çıkaran çok başarılı bir Teknik Direktördü. Bu her iki takımı şampiyon yaparken ben de devamlı yanındaydım. Takım arkadaşım Hacettepeli Küçük Suphi, takımın genel kaptanı Rumeli türkülerinin bir numaralı ismi Arif Şentürk de Zeytinburnuspor’un manejeri idi. O günler dile getirildi. Yıllar geldi, geçti. Önemli olan baki kalan dostluklar değil mi? Futbolda yıllarca yaşanan anılar hiç unutulur mu?

İşin enteresan tarafı Basri Uzunca’yı zamanında kaleci olarak Adalet Kulübüne transfer edemedik. Daha sonra Lüleburgazspor’a gel Teknik Direktörümüz ol dedik bu transferi de gerçekleştiremedik. Basri Uzunca’yı değil ama Sevgili oğlu Prof. Dr. Kaan Uzunca’yı Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Uzman Doktor olarak Lüleburgaz’da Medikent Hastanesi’ne transfer etmeyi başardık. Onun mesleğini çok iyi icra ettiğini hastaları ile yakinen ilgilendiğini biliyoruz.

Dolayısıyla sevgili arkadaşım Basri Uzunca’ya ‘Bak seni Lüleburgaz’a çok istedik, bir türlü transfer edemedik ama oğlun ile bunu bir nevi telaf ettik.’ Bu sözüme beraber gülüyoruz, sevgili arkadaşıma nice nice sağlıklı uzun yıllar diliyorum.

İşte sevgili sporseverler yıllar geçse de devam eden dostluklar ne kadar güzel değil mi?