YAŞ-NÂME - Nuri Kahraman

Anlamak çok müşkil dostum

Söyle, neyin peşindesin?

Görülmüyorsun mecliste;

Hangi hayâl düşündesin?

Bir ordasın, bir burdasın

Kimse bilmez, tam nerdesin!

Bir acâip seferdesin;

Günâhların başındasın!...

Niyetin, yaşamak zevkle!

Gezip-tozmak aşkla, şevkle!

Gidersin şeytânî sevkle;

Ortak gibi; işindesin!…

Sanıyorsun, yolundasın!

Lâkin, dâim solundasın

Şeytanların kolundasın

Hem de kapmış; dişindesin!

Tavırların uçuk-kaçık

Ev bir otel; bir gir, bir çık

Giyim-kuşam açık-saçık

Nefsâniyet hoşundasın!

Karanlık bir gidişin var

Konuşun, hem inişin var

Ne de yerler bilişin var!

Mekânların loşundasın!

Yer-içersin hiç sormadan,

Atıştırırsın durmadan,

Net bir sonuca varmadan,

Şüpheliler aşındasın!...

Kör nefsinin emrindesin

Haramların seyrindesin

Kurulmuşsun, bağrındasın

Çıkarların leşindesin!...

Ne bu aç gözlük, oburluk?

Hakk’a isyân, kula kulluk?

Tanımıyorsun hak-hukuk;

Yüreklerin taşındasın!...

Üzersin anne-babayı

Hem teyzeyi, hem halayı

Bitmez şeytanla balayı!

Nelerin uğraşındasın?...

Adâletten ayrılırsın

Sadâkâtten sıyrılırsın

Meçhûllere savrulursun

Yolların hep şaşındasın!...

İstikâmetin nereye?

Çık tepeye, in dereye!

Girmez misin cendereye?

Sâhi, sen kaç yaşındasın?

Ağır gelir ibâdetler!

Nerden çıktı şu âdetler?

Bir gün kopar kıyâmetler!

Uçurumun kaşındasın!...

Aldırmıyorsun ezana

İnanmaz mısın mîzâna?

Düşmüşsün kaynar kazana;

Hem kâlbinde, döşündesin!

Nûrânî’ye selâmın yok!

Bir düzgünce kelâmın yok!

Fâtiha’n, Elif-Lâm’ın yok;

Ömürlerin boşundasın!...

Şâir daha ne söylesin?!

Bilmez niye hep böylesin?

Mevlâ hidâyet eylesin;

Cehâlet ateşindesin…

Sanma önünde vaktin çok;

Yaprak düşer, zamânı yok!

Rüzgâr söker, demez dal-kök

Her an, faslın kışındasın!...

Bu işler hiç şaka değil

Dîne-diyânete eğil

Artık gerçeğe ver meyil

Sonsuzluk akışındasın!

Orada yerin ne olsun?

Bilmeyiz, ne istiyorsun?

Mutlakâ, “CENNET!” diyorsun;

CEHENNEM nakışındasın!?

Artık kurtul bu tezattan

İnmelisin tez bu attan

Vaz geç, vaz geç şu inattan!

Yolların yokuşundasın!

Hakkı tanı, kendine gel

Gelmeden kapına ecel

Seni de kapar karayel

Sanma konu dışındasın!...

Sözlerin son kararıyla;

Ömrü  yıkma, zararıyla!

Görüldüğü kadarıyla,

“İyi düşün-taşın”dasın!...

Sözler sana, hemi bana

Hemi şuna, hemi buna

Kâlpten gelir yana yana

Çün kardeş kumaşındasın…

Eh, hadi artık eyvallâh

Yardım etsin bize Allâh

Yoksa, hepimize eyvâh!

Zîrâ, işin yaşındasın!?...